woensdag 11 november 2009

Apocalyps



De mens is zelf de macht en de kracht die het bezielde leven doet ontwaken uit de lange winterslaap. De verbloemde werkelijkheid die de menselijke geest ontwricht uit de zintuiglijke illusie. De sluier die het denken ontbloot van aangeleerde opvattingen. Het bewustzijn dat de waarneming optilt uit zijn wetenschappelijke beperkingen. De vooruitgang met zijn technische hoogstandjes die niets zegt over de waarde van het leven in het heden ten opzichte van het verleden. We zijn in een beslissende fase terechtgekomen die als een Apocalyps kan worden omschreven.
De tijd van definitieve veranderingen sluit zich als een cirkel van terugkerende gebeurtenissen. Het eindspel is de geboorte van een nieuwe cyclus. De aarde zoekt zijn nieuwe polariteit in veranderende magnetische velden. Het leven op aarde zal even stilstaan en wachten op een nieuw begin. Moeder aarde is ongesteld geraakt en hoopt op beterschap door rotatie van de vloeibare lava stromen die haar buik veranderen in een energetische zonnenstorm. De wijsheid uit het verleden kan ons leiden in de beslissende fase van een naderende ondergang. We zullen ons moeten bevrijden van de ingeroeste opvattingen betreffende het ego gestuurde menszijn. Wij ervaren niet het leven, maar wij zijn de ervaring. We zijn elkaar en we zijn allen dezelfde lichtwezens die tijdelijk zijn gematerialiseerd. Het leven wacht op een multidimensionale werkelijkheid die het bewustzijn muteert naar een nieuwe waarheid betreffende levensvormen, afstamming en verbondenheid.
We zijn enkel bewustzijn en vanuit dat bewustzijn zullen we ons moeten herkennen. Niet meer denken in dualiteit, niet meer vasthouden aan traditionele opvattingen en emoties maar tevoorschijn komen in liefde. Een eindtijd in het tijdloze is het eeuwige nu in de zijnstoestand van het eeuwige. Alle veranderingen die wij als mensen moeten volbrengen gaan niet vanzelf en vergt een heleboel begrip en inspanning. Er bestaat hiervoor geen datum, geen dag des oordeels, geen 2012, maar een spirituele kracht die de mensen geleidelijk aan zal transformeren tot een ruimer bewustzijn en deze transformatie snelheid zal de komende jaren exponentieel toenemen. Allereerst moeten we de illusie van onze aardse werkelijkheid loslaten en leren ontdekken wie we zijn in relatie met wie we dachten te zijn. We zullen een nieuwe werkelijkheid moeten creëren in de spin van een veranderde bewustwording. Drijven op de dromen uit herinnering die de haven van verlichting zal bereiken alvorens het onweer losbarst. De wijsheid die we allen bezitten zal ervoor zorgen dat alles goed komt en de aarde een balans hervindt die het menselijk leven waarborgt.
De spirituele kracht zal de mensheid leiden naar een nieuw begin, de oude waarden zullen langzaam verdwijnen onder het stof van de vergankelijkheid. Veel later zal de huidige werkelijkheid worden opgegraven, maar slechts een enkeling zal nog kunnen begrijpen wat die illusoire beelden betekenden.

J.J. van Verre.

zondag 1 november 2009

Het ontwaakte hart.



------------------- Bol van bezieling en leed.



Hoe prachtig is de wereld met zijn natuur,met zijn beschermende dampkring,met zijn gezellige leefbaarheid,zijn diversiteit aan medemensen.De vrolijkheid,de geheimzinnige liefde,de rust en de geborgenheid,maar ook de verschrikkingen van oorlog,armoede,onderdrukking,honger en pijn.Op onze wereldbol lopen bezieling en leed door elkaar.Wat is het recht of onrecht geboren te worden in een omgeving van liefhebbende warmte of bedreigende kilte.Het lot wat de richting bepaald is het onbestemde fenomeen wat we proberen te ontlopen.We zijn blij met onze prettige leefomgeving en schrikken als we beelden zien van armoede en leed. Ons leven is gericht op het zoeken naar plezierige zaken en het leed uit de weg te gaan. Het egoïstisch mensbeeld bestaat al duizenden jaren maar is vanaf de tijd van de oude Grieken,de denkers van Milete, nog meer op het zelf gericht. In de Griekse tijd was de eigen persoon nog ondergeschikt aan de leefgemeenschap. De Grieken kenden niet het beeld van een individu dat geheel zelfstandig optreedt.Ook het “geloven” in een hoger wezen kende men niet,omdat men zeker wist dat zo’n wezen bestond. Het bestaan van Goden was iets vanzelfsprekends.Net zoals voor ons de zichtbare materie vanzelfsprekend is en spreken over de illusoire werkelijkheid een soort geloof betekent. Spirituele bewustwording betekent de pijn niet uit de weg gaan,maar de pijn als pijn te accepteren.We kunnen ons niet verlossen van het lijden, door aardig voor onszelf te zijn of onze schaduwzijde te verbloemen.Als we leed op ons levenspad ontmoeten,dan moeten we deze gevoelstoestand inhaleren met de wens dat een ieder vrij van pijn en leed moet zijn. Bij de uitademing moeten we onze gedachten richten op liefde en geborgenheid. Deze oefening wordt in de Boeddhistische filosofie, tonglen genoemd. Het is een oefening waardoor de mens zich minder depressief,minder zwaar beladen en zich minder opgesloten gaat voelen. Het geeft een sterker gevoel van welbehagen,maakt een opening naar mededogen en onvoorwaardelijke liefde. We zoeken bewust de duisternis op en leren onze eigen angst kennen die uiteindelijk verlicht wordt door liefdesenergie. Vermijdt de schuldvraag en werp de schuld op uzelf. Indien we dit niet doen werpen we een barricade op die ons ervan weerhoudt echt met anderen te communiceren. We versterken de opgeworpen belemmeringen door onze dualistische ideeën. In ieder mens zit een voldoende hoeveelheid liefdevolle energie die het beginpunt kan zijn. Daar gaat het bij compassie om. Ook ons eigen gevoel van goed of fout moeten we zo behandelen. De verwantschap met het leed van anderen noemen we het edele of ontwaakte hart. Dit is elementair in alle wezens aanwezig. In alles dat leeft, blijft dat deel onaangetast,heel en compleet aanwezig. De essentie van het leven is de uitdaging die het leven zelf creëert door het lot en de wisselingen in gemoedstoestand. Op deze bol van bezieling en leed moeten we spiritueel tot bewustzijn komen en ons hart laten ontwaken. De rijkdom waarmee we geboren zijn is opgebouwd uit eeuwenoude kennis, opgeslagen in het collectieve geheugen, verankerd in het veld van informatie. De enige manier om ons direct af te stemmen op deze informatie is ons te concentreren op het ene moment in de tijd wat het nu wordt genoemd. Het meditatie moment dat ons niet mag laten afleiden door verspringende gedachten, herinneringen of andere afleidingsmanoeuvres. Dit moment is de toegangspoort tot de multidimensionale ruimte. In deze onaardse ruimte is ons denken gebaseerd op weten en op onze natuurlijke intelligentie die de ervaring van gedachten als denken interpreteert zonder dualistische beperkingen van juist of onjuist. De tijdloze ervaring is een bijzondere,omdat alles meteen duidelijk wordt. Het hoe en waarom is geen vraag meer die ons bezighoudt. Pijn is geen straf,genot is geen beloning. Bezieling en leed zijn onafscheidelijk geïncorporeerd in ons aardse leven. Laat ons hart ontwaken en ervaar de pijn die wij allen dragen in verbondenheid. Kijk naar de ellende, voel de ellende,draag de ellende en transformeer die ellende in liefde en geluk. Als we het leed en de pijn accepteren als een gezamenlijke last , wordt de pijn minder en kunnen we deze gemakkelijker dragen. "Ik ben jij en jij bent mij.Zij zijn jou met mij erbij".

J.J.van Verre.