woensdag 17 september 2008

Zijn wat je bent.



De filosofische reikwijdte van deze beschouwing brengt het denken
in verwarring.
De grootsheid van dit ultieme zijn verblindt de alternatieve
spookbeelden die de denker ontmoet in zijn denken of tijdens
het manipuleren van zijn gedachten.
Zijn wat je bent,zonder iets te willen worden ,klinkt heel eenvoudig,
maar is uitermate gecompliceerd als wij dit volgens neutrale spelregels interpreteren.
De spiegel welke wij ons voorhouden verandert onophoudelijk.
Het rollenspel dat de menselijke geest heeft leren spelen,
fluctueert zo snel dat wijzelf nauwelijks in de gaten hebben
wanneer we van rol wisselen.
De relaties welke wij aangaan met onze eigen ideeën,met die
van onze medemensen, met ervaringen uit het verleden,
lopen als draden in een spinnenweb,netjes geordend
maar wachtend op de beslissing van de spin,het denken,
die het spel regisseert.

De werkelijkheid binnen de spirituele filosofie wordt gedefinieerd
als een verzamelplaats van mogelijkheden welke Multi-dimensionaal
aanwezig zijn en worden geprojecteerd in ons drie dimensionale denken.
Andersom heeft alles dat bedacht kan worden een werkelijkheidszin
als enkelvoudige projectie van het meer dimensionale.
Wat betekent nu in feite het zijn wat je bent?
Het zijn zonder het denken,zonder het spiegelbeeld die het ego
van je gemaakt heeft.
De spirituele bron van jezelf,de eenheid van zijn,het lichtwezen
in de beginne,dat wat is.
Dat wat is staat aan de basis van de menselijke identiteit,
is de schakel in de ketting der verbondenheid.
Het wezenlijke van dat wat is, benoemt zich als goddelijke vonk,
liefde,of manifesteert zich als geestelijke kracht zonder dualiteit.
Woorden verhinderen het wezen van deze vorm van energie te omschrijven.
Het voelt goed,omdat goed doet wat goed ontmoet.

Het denken is verstoten uit het bewuste zijn.
Vanuit de meditatie komt de kracht van dat wat is tevoorschijn.
Het verbindt zich dimensieloos met tijd en ruimte en tilt
het ware ik uit het denken.
De tijd staat stil en de ruimte is ondenkbaar klein.
Als het denken weer van stal wordt gehaald,begint de klok
weer te lopen en wordt de ruimte weer onbegrensd groot.

Zijn wat je bent is leven in het tijdloze ogenblik
van ruimteloosheid.
Zij wat je bent zonder iets te willen worden is het koesteren
van dit moment.
Het een zijn met het mogelijke en onmogelijke in het leven.
Het vrij zijn van gedachten,van zorgen,van angst en pijn.
Echt vrij zijn is de menselijke essentie die wij moeten zoeken
buiten ons denken.

Zijn wat je bent is het enige dat zich blijvend met liefde
heeft verbonden.
Zijn wat je bent is de ultieme vrijheid van de menselijke geest.

J.J.v.Verre.

2 opmerkingen:

Anoniem zei

Zijn wat je bent zonder het denken
lijkt mij vrijwel onmogelijk en
enkel weggelegd voor verlichte geesten.Kunt u niet in eenvoudige
woorden uitleggen wat u nu precies
bedoeld?

Maurice Veldkamp, Deventer.

Anoniem zei

Er wordt hier over kennis gesproken die niet overdraagbaar is naar anderen. De paradox is dat dergelijke verhalen veelal de geest juist prikkelen om antwoorden te vinden op identiteits- of 'zijn' vragen met het gevaar (of noodzaak) dat de mens zich wederom in een bepaald kader plaatst. De meesten van ons moeten (gelukkig) genoegen nemen met een relatieve vrijheid. De drang naar volmaakte vrijheid is namelijk gevaarlijk en vaak destructief. Het begint echter wel met kennis (zelfinzicht) maar om deze staat van zijn te bereiken moet een mens uiteindelijk zijn zelfbedachte en aangeleerde menselijke vorm verliezen en daar zijn de meesten van ons teveel aan gehecht. Is ook niets mis mee...