Zijn wat je bent.

De filosofische reikwijdte van deze beschouwing brengt het denken
in verwarring.
De grootsheid van dit ultieme zijn verblindt de alternatieve
spookbeelden die de denker ontmoet in zijn denken of tijdens
het manipuleren van zijn gedachten.
Zijn wat je bent,zonder iets te willen worden ,klinkt heel eenvoudig,
maar is uitermate gecompliceerd als wij dit volgens neutrale spelregels interpreteren.
De spiegel welke wij ons voorhouden verandert onophoudelijk.
Het rollenspel dat de menselijke geest heeft leren spelen,
fluctueert zo snel dat wijzelf nauwelijks in de gaten hebben
wanneer we van rol wisselen.
De relaties welke wij aangaan met onze eigen ideeën,met die
van onze medemensen, met ervaringen uit het verleden,
lopen als draden in een spinnenweb,netjes geordend
maar wachtend op de beslissing van de spin,het denken,
die het spel regisseert.

De werkelijkheid binnen de spirituele filosofie wordt gedefinieerd
als een verzamelplaats van mogelijkheden welke Multi-dimensionaal
aanwezig zijn en worden geprojecteerd in ons drie dimensionale denken.
Andersom heeft alles dat bedacht kan worden een werkelijkheidszin
als enkelvoudige projectie van het meer dimensionale.
Wat betekent nu in feite het zijn wat je bent?
Het zijn zonder het denken,zonder het spiegelbeeld die het ego
van je gemaakt heeft.
De spirituele bron van jezelf,de eenheid van zijn,het lichtwezen
in de beginne,dat wat is.
Dat wat is staat aan de basis van de menselijke identiteit,
is de schakel in de ketting der verbondenheid.
Het wezenlijke van dat wat is, benoemt zich als goddelijke vonk,
liefde,of manifesteert zich als geestelijke kracht zonder dualiteit.
Woorden verhinderen het wezen van deze vorm van energie te omschrijven.
Het voelt goed,omdat goed doet wat goed ontmoet.

Het denken is verstoten uit het bewuste zijn.
Vanuit de meditatie komt de kracht van dat wat is tevoorschijn.
Het verbindt zich dimensieloos met tijd en ruimte en tilt
het ware ik uit het denken.
De tijd staat stil en de ruimte is ondenkbaar klein.
Als het denken weer van stal wordt gehaald,begint de klok
weer te lopen en wordt de ruimte weer onbegrensd groot.

Zijn wat je bent is leven in het tijdloze ogenblik
van ruimteloosheid.
Zij wat je bent zonder iets te willen worden is het koesteren
van dit moment.
Het een zijn met het mogelijke en onmogelijke in het leven.
Het vrij zijn van gedachten,van zorgen,van angst en pijn.
Echt vrij zijn is de menselijke essentie die wij moeten zoeken
buiten ons denken.

Zijn wat je bent is het enige dat zich blijvend met liefde
heeft verbonden.
Zijn wat je bent is de ultieme vrijheid van de menselijke geest.

J.J.v.Verre.

Het huwelijk.

Een huwelijk is een maatschappelijk geaccepteerde vorm van een liefdes relatie.
Een basis voorwaarde voor elke maatschappij om het voortbestaan veilig te stellen.
Een vorm van een veilige haven,waarbinnen het gevoel van seksualiteit kan worden bevredigd.Deze bron van genot is een van de meest sterke obsessieve instincten
van de mens.Het creëert een prettige spanning,een sensitief hoogtepunt,een kortdurende vlucht uit de werkelijkheid,het tijdelijk vergeten van jezelf.
Het traject van spanning en seksuele ontlading werkt verslavend.Indien seksualiteit geen eigen plaats bekleedt in het huwelijk,maar een aparte status krijgt toebedeeld,dan werkt dat uiteindelijk problematisch op de verbondenheid.
Het denken geeft de seksualiteit teveel aandacht en het “ik” wordt minder vrij en creatief en angstig om tekort te schieten.
Een huwelijk begint met een plechtigheid waarbij trouw en liefde wordt beloofd in goede en slechte tijden,in rijkdom en armoede, in ziekte en gezondheid.De belofte om je partner te vertrouwen en te waarderen en alle dagen van je leven er voor elkaar te zijn.Een verbintenis die een mensenleven duurt.Dat betekent liefhebben in verbondenheid. Deze band wordt met ringen gesymboliseerd.
De onderlinge liefde gematerialiseerd als ringen: solide,onbegrensd en eindeloos.
We begrijpen wat liefhebben is en we begrijpen ook wat verbondenheid betekent.
Maar wat betekent nu dat liefhebben in verbondenheid eigenlijk?
Je leeft met je liefhebbende man of vrouw samen in een huis, in een bed,maar toch blijf je vaak als individu geïsoleerd. Je blijft je als eenheid voelen binnen het echtelijke samenzijn. Je ervaart je partner als vriend, gesprekgenoot,seksmaatje,
vader of moeder van je kinderen,maar geen echte fysieke noch geestelijke eenheid,geen ware verbondenheid. Een echte verbondenheid wil zeggen ik ben jij en jij bent mij.
De reden dat zo’n relatie bijna niet voorkomt is dat we ook in ons verbonden huwelijk een rol spelen,waarbij ons denken de illusie van gescheiden zijn suggereert. De rol van huwelijks partner wordt bepaald door ideeën welke grotendeels
buiten ons om gevormd worden. De maatschappelijke opvattingen,de mening van je eigen ouders,vrienden en je eigen ervaringen binnen je huwelijksrelatie.Als je elkaar ontmoet in het leven en de liefdesvonk springt over,dan komen twee individuen samen op een moment dat hun levenslijnen elkaar snijden.Vanaf dat moment kunnen de ontwikkelingen parallel lopen,maar kunnen ook geleidelijk aan uit elkaar lopen.
Een divergerende ontwikkeling kan tot vervreemding leiden.Twee mensen die samenleven delen elkaar toch in hokjes in,blijven de fouten als fout van de partner zien en niet als een gezamenlijk gebrek en blijven zich eenlingen voelen.Dit verhindert om met elkaar een werkelijke relatie aan te gaan.Een relatie op basis van echte verbondenheid. Waarschijnlijk bestaan er maar weinig echtelijke relaties die in
werkelijke verbondenheid en in ware liefde persisteren. Echte verbondenheid betekent: geen bezitdrang, geen afgunst,geen strijd,geen agressie, eigenlijk geen dualiteit en tenslotte geen verdriet als je levensgezel er niet meer is.
Liefde in verbondenheid kent nauwelijks verdriet bij een afscheid,
want deze liefde is tijdloos en zal blijven bestaan in een eigen dimensie.Wel is het jammer dat je dan niet meer de tijd krijgt om de opgebouwde verbondenheid verder te verdiepen en nieuwe dingen samen te ervaren.Een huwelijk in echte verbondenheid is mogelijk als beide partners een diepe zelfkennis bezitten en elkaar volledig als deel
van zichzelf accepteren.Indien deze verbondenheid bestaat,is de volgende stap: het zoeken naar een veld van verbinding,waar een bewuste eenwording met de rest van de mensheid tot stand kan worden gebracht.Alles is een en met elkaar in liefde verbonden en in het hart gekoesterd door een spirituele kracht.Binnen deze filosofische opvattingen bestaat er geen gescheiden zijn,geen bezitdrang,geen materialisme meer,maar enkel zijn in het licht der verbondenheid.
Dan is een huwelijk een kosmische band tussen twee lichtwezens die elkaar op aarde ontmoeten en de spirituele liefdes kracht uitstralen.

J.J.v.Verre.

Zelfkennis, een reis naar uzelf.

------------------Acryl op papier, Mieke Westenburg.

Een van de allerbelangrijkste zoektochten die wij kunnen ondernemen is het ontdekken van ons zelf.Wie zijn wij eigenlijk? Wie stuurt ons gedragspatroon? Het overdenken van deze vraag overvleugelt ieder antwoord.De ontdekkingsreis naar ons eigen zijn voert langs diepe spelonken en ruige paden op glibberige berghellingen en steile dalen.De ontdekkingsreiziger moet bestand zijn tegen pijn, uitputting en vele tegenslagen.Voordat we ons reisdoel definiëren moeten we bewust zijn van de betekenis vandit doel. Het doel is niet een tijdelijke verblijfplaats maar een nieuw thuis zijn.De weg om dit doel te bereiken loopt niet naar binnen of naar buiten maar voert ons dwars door ons denken naar een pad van bezinning dat eerst gevonden moet worden.De fout welke we gemakkelijk kunnen maken is om aan anderen te vragen hoe deze weg gevonden kan worden. Die anderen zullen direct bereid zijn om je te helpen met hun inzichten,maar die zullen je nooit op jouw reisweg brengen.
Jouw weg is alleen voor jou bestemd en de inspanning die het kost om je doel te bereiken is alleen door jou op te brengen.

Hoe vind ik dit pad,deze reisroute zonder hulp van anderen?
De weg die moet worden bewandeld volgt een intuïtief gestuurd kompas dat een
meerdimensionale richting op wijst,buiten ons bewuste denken.
Het doel van onze reis zit niet in ons binnenste,niet in ons hoofd,niet in ons hart,
maar in een aangrenzende dimensie buiten ons weten.
Indien we ons ware ik willen ontmoeten en de zelfkennis willen opdoen,dan zullen we
ons intuïtief moeten laten leiden.
Maar hoe begin je dan met zoiets abstract?
Door je te laten leiden buiten het denken om in een nieuwe richting die goed voelt.
Alles wat goed aanvoelt moet een belangrijke plaats krijgen en niet direct worden
weggehoond door de dictatuur van het denken.
Als de reis wordt begonnen dan zullen we direct te maken krijgen met struikrovers,
flarden van dwang gedachten die je zullen overhalen om een andere weg in te slaan.
Je zult de schaduw zijde van jouw wezen moeten blootleggen.
Dit duistere deel van jezelf zal moeten worden omarmd en in liefde worden
geopend. Het donkere deel van de mens kan het beste worden bestreden door er licht in te laten en de duisternis met liefde te verlichten.
Er zal geen duisterheid meer bestaan ,geen schaduw meer worden opgeworpen in
een ruimte die met liefdes licht wordt beschenen.
Dolende brokstukken van agressie,egoïsme en zelfingenomenheid zullen door
het mededogen worden gevangen en met liefde worden geïnjecteerd.
Het moeizame proces begint pas bij de bron van het ik,als het reisdoel is gevonden.
Want als we ons willen vestigen in de bron van het licht,de kern van onze liefde,dan
moeten we voorkomen dat onze gedachten weer de overhand krijgen en ons weer
terug willen voeren naar het gezag van het altijd energie verslindende ego.
Dan begint de strijd tussen het denken en het weten,tussen oud en nieuw,tussen
spiritueel en materialistisch.
Alleen als onze bereikte zelfkennis tot overgave leidt,dan kunnen we transformeren
naar een bewuste ik en de oude ik doen sublimeren als sneeuw in het zonlicht.
Een vernieuwde mens wordt dan wakker in een wereld van verbondenheid,waarbij
het liefdes licht de bron is van energie en het denken in dienst staat van het zijn.

De wereld wordt minder donker vandaag. Een beetje meer licht en een beetje meer
bewustzijn betekent meer liefde en minder pijn.
Het leven wordt lichter vandaag,maar zwaarder om het verlichte denken in daden
om te zetten en niet terug te vallen op de ego gestuurde entiteit die je was.

J.J.v.Verre.