Het goede is het slechte.

Als het goede en het slechte geen dualiteiten zouden zijn ,
zou noch het slechte of het goede bestaansrecht hebben gehad.
Als we ons zouden distantiëren van het goede en het slechte
zouden omarmen , zou het goede beter zijn en het slechte
minder slecht.
Als we het goede moeten nastreven en het slechte moeten verbannen,
dan zal het slechte zich versterken en het goede zal blijven
verliezen in die tweestrijd.
Als we ons geloof zouden baseren op een slechte God ,die het leven
van de mens op aarde ondraaglijk zou maken , dan zouden we ons
als mensen een voelen.
We zouden meer respect voor elkaar hebben, meer gevoel voor sociale
gelijkheid en elkaar steunen tegen het geweld van die machtige
overheerser.
Geen onderlinge oorlogen , geen terroristische aanslagen , geen
religieuze discriminatie.
Waar en wanneer is het dan mis gegaan?
In onze angst voor het bestaan , ons gevoel voor rechtvaardigheid
en ons ingeboren gevoel van minderwaardigheid.
De niet aflatende drift om ons voort te moeten planten en het
meewaardige gevoel om emotionele banden aan te gaan en verkregen
bezit te kunnen verliezen.
Het aanbidden van de schepper(s) ,het ultieme goede , het
ge personifieerde gevoel van liefde en mededogen is de valkuil
die we zelf hebben gegraven.
De godenkracht is het aangeboren dilemma waarmee generatie op
generatie heeft geworsteld , heeft gestreden en bestreden in een
trance van eerbied voor een goede God.
Een God die het beste met de mensheid voor had.
De eerste mensen waren misschien uitprobeersels van biologische
engenering en zagen de makers als niet aardse designers.
Of de eerste bewuste aardbewoners waren verward door het geweld
van de natuur , de angst voor ziekten en doodgaan , de tegenstellingen
tussen de mensen zelf , de gelukfactor , het onderlinge verschil
in voor- en tegenspoed.
Zo is het idee van rechtvaardigheid gegroeid , versterkt door het
sterke gevoel van onrechtvaardigheid wat het menselijk leven laat zien.
Een God zou het onrechtvaardige kunnen rechtvaardigen in een dimensie
van het leven na de dood.
Later zijn entiteiten vanuit de ruimte gekomen en hebben veel ontzag
ingeboezemd door hun futuristische techniek van vliegen en manipuleren.
Opnieuw werd een veelheid van bestraffende goden ingevoerd ,
die de simpele mensheid konden onderdrukken.
In de loop van de tijd werd het wij gevoel vervangen door een
ik gevoel , waarbij de onderlinge rivaliteit binnen een
sociale structuur toenam.
Het gevoel van manipuleren werd door menselijke leiders over
genomen en vaak werd een religieus standpunt gebruikt om een oorlog of strijd te kunnen rechtvaardigen.
Met de komst van het christendom werd het geloof monotheïstisch,
in navolging van het jodendom en werd het onderdrukken van grote bevolkingsgroepen versterkt door
een plaatsvervanger van God op aarde.
Deze Paus werd gefinancierd door koningen en edelen en zodoende
werd het feodale systeem vanuit de religie beschermd.
Ook het later toegetreden systeem van Islamieten heeft de ongelijkheid
van mensen versterkt en het feodale binnen de maatschappij
gerechtvaardigd.
Door de religies konden grote bevolkingsgroepen onderdrukt blijven
en kon zonde en slechtheid worden afgekocht.
Nu we als mensen de geschiedenis in het juiste perspectief kunnen
zien , zullen we gaan twijfelen omtrent de oprechtheid van het goede.
Tevens moeten we de geschiedenis herschrijven,zodat we niet opnieuw
gemanipuleerd worden door de kruisridder van het goede,de bestrijder van
het slechte ,het goed vermomde slechte of door religieuze betweters.
We moeten veel alerter zijn op onze huidige situatie en ons afvragen
wie ons nu nog manipuleren.
Het goede of het slechte is betrekkelijk als we ons afvragen:
voor wie is het goede slecht en het slechte goed geweest?
Misschien dat een slechte God beter was geweest voor een grote groep
van goede mensen.
Vanuit de spirituele filosofie bestaat er binnen het denken geen
dualiteiten van goed of slecht.
Wel bestaan er op aarde omstandigheden waardoor het slechte in de
mens kan worden opgeroepen , evenals het goede zich kan manifesteren.
We hadden bijna allen kampbeulen kunnen zijn , als onze omgeving ons
had verteld dat het werk als kampbewaker het goede was en de
gevangenen de slechten.
Wie is de held en wie de terrorist ?
Het leven zou verder moeten zonder die twee , alleen de maatschappij
zal zich moeten blijven beschermen t.a.v. die elementen , welke
wij slecht noemen omdat ze ons bestaansrecht ondermijnen.
Dit dilemma zal ook nooit opgelost kunnen worden.
Hierdoor blijft het goede en het slechte naast elkaar bestaan.
In onze aardse setting is dat onvermijdelijk.
Alleen in een wereld waarin we echt vrij zijn zonder dualiteiten ,
is het misschien mogelijk om het slechte te zien als polariteit
van het goede en het goede als tijdelijke manifestatie van het slechte.
Dan kan een slechte God ook goed zijn en kunnen we ons alleen door
onszelf laten manipuleren.
Als een goede God van slecht had geweten , had hij niet goed ,
maar slecht geheten.

J.J.v.Verre.