2050

-------------------------Acryl op papier,Mieke Westenburg.

Duistere dromen drijven vrij over de aardse beschaving zonder mij. Aardse herinneringen gaan terug tot 2020,een jaar met afgrijselijke ellende in vele delen van ons eens zo mooie wereldparadijs.Geen overlast van water,van stijgende zeespiegels, van smeltende ijskappen ,maar van droogte en stof.Van uitbreidende woestijnen,verzengende hitte en van niet aflatende stank van zwavel en andere irriterende gassen.Het dualiteitjaar begon zoals 2019 geëindigd was,met dreigende conflicten van naties die allen beschikten over verschillende soorten van kernwapens.De nucleaire schrik van 2012 was nog niet vergeten en de vroegere antieke ruïnes als toeristische trekpleisters staken schril af bij de nieuwe bezienswaardigheden van diepe kraters en geblakerde steden.De hel van 12 heeft de hemel van het verleden gesloten.Alleen het gevoel van enige ontspanning, als er direct niets afgrijselijk gebeurde,gaf een soort gevoel dat met liefde en warmte was te vergelijken.Weemoed, verslagenheid en uitputting vormden de leidraad naar een naderende toekomst.Mijn laatste herinneringen aan dubbel twintig gaan terug naar een dag in juni waarbij de stroom voor de zoveelste keer was uitgevallen en weer geen communicatie via de verschillende Internet verbindingen mogelijk was.Ons noodaggregaat in de schuur werkte al langere tijd niet meer nadat de gastoevoer was afgesloten.Zonder Internet was het contact met onze kinderen al langer verhinderd. De grote luxe die ons gezin had gekend rond de eeuwwisseling, was een droom die beelden van verbazing opriep, verbazing over wanneer en waar het in feite was misgegaan. Duistere krachten hadden vanuit het niets de betrekkelijke harmonie in chaos veranderd. Extreme zoneerupties, aardbevingen, en vooral de hoge, aanvankelijk onbegrepen stralingactiviteit had de menselijke samenleving ondermijnd.De spirituele groei had plaats moeten maken voor negatieve energie en toenames van zelfdodingen. Wat had moeten leiden tot toenadering, mededogen en menselijke verbondenheid leidde tot angst, primitief gedrag en versterking van de individuele gevoelens. Hoe mijn laatste herinneringen precies waren ben ik vergeten of heb ik verdrongen. De huidige beelden zijn weer schoon, gewassen en bezitten weer liefde. Het cyclische gebeuren van alle energetische botsingen brengt een lichte en een schaduwzijde over de aarde, maar niets zal een blijvende ontwrichting veroorzaken. In mijn lichtwereld is alles helder, bereikbaar en heb ik geen Internetverbinding nodig om mijn dierbaren te bereiken.Wel zou ik als mens nog eens het aardse leven willen doormaken en weer het gevoel willen ervaren van onwetendheid en onvolkomenheid,maar niet van angst en emotionele ellende.Ook de korte tijdservaring geeft een gevoel van knusheid die zich in het universum niet openbaart. Ook de ongecompliceerdheide van denken is iets wat mij als ex aardbewoner blijft aanspreken.Het nu van 2050 en het toen van 2020 heeft in de universa nog geen directe veranderingen gebracht.Op aarde hebben zich wel veel veranderingen voltrokken,zoals een uitroeiing van een deel der bewoners, terwijl nieuw gemuteerde organismen overleven in gebieden met verhoogde straling en een nieuw gevormde wereldregeling die wordt geleid door mensachtige wezens.Ik vergeet of het nu de toekomst of het verleden betreft wat op aarde zich afspeelt De virtuele werkelijkheid is inpasbaar in mijn huidige bestaan omschrijving, het spiegelt mijn energetische kracht in het licht na de duisternis.In mijn gedachten blijven de beelden uit het verleden bestaan en geven steun aan de hemelse opvattingen van menselijke waardigheid. ik vlieg niet, maar verplaats me in de eeuwigheid en bereik het doel door visioenen van gebotste energieën met elkaar te verbinden.Het zou morgen een dag later kunnen zijn, maar ook 3 maanden of 2 jaar.Ik ben jou en ieder ander in deze andere wereld en zie de aarde als een schimmige vlek rondtollen in een zinloze strijd tussen verleden en toekomst.God heb ik nog niet persoonlijk ontmoet. Begrijpen wie mijn ziel dirigeert is nog niet mogelijk, maar misschien is het de gezamenlijke kracht van meerdere velden van energie die ook in deze nieuwe dimensie God vertegenwoordigt.Mijn zijn drijft vrij als een droom buiten mij; binnen mij bestaat een uitwisselbare energie van alle mogelijkheden.In deze dimensie zijn alle werkelijkheden volledig uitwisselbaar met alle mogelijke illusies en zijn de energetische mechanismen die een werkelijkheid scheppen,transplanteerbaar in tijd en ruimte.

J.J.v.Verre.

april 2007 voor H.Bemboom