zondag 24 juni 2007

Denken in dualiteiten


De leidraad in ons aardse bestaan wordt gevormd door drijfveren, welke ons door woelige baren heen loodsten en de strijd om het bestaan in ons voordeel beslechtte.Een strijd tegen honger , pijn en onderdrukking.De drang om te overleven.Oog om oog en tand om tand.Ook in de spirituele litteratuur wordt de mens verdeeld in een hoger en een lager zelf.Een zelfde dualiteit waar we moeilijk van af kunnen komen.Het hogere zelf verlangt naar hereniging en aanvaarding van onze verbondenheid met het geheel van de schepping. Dat verlangen brengt ons door een groot aantal levens,totdat elk deel van het menselijk bewustzijn uit vrije wil terugkeert naar de oorspronkelijke toestand van eenheid.Ons lagere zelf zou ons als energie eenheid willen profileren tot een sterk, trots, slim,rijk en machtig wezen. Een wezen dat autonoom kan opereren en zich niet verbonden voelt met de eenheid van schepping.Dit spirituele gedachtengoed komt voort uit een dualiteit van denken, welke inherent is aan het menselijk beleven van het leven hier op aarde.Een mens is een levende dualiteit, die niet meer weet wat denken zonder tegenpolen betekent. Dag en nacht, licht en donker, mooi en lelijk, goed en slecht.Voor ons normale begrippen; maar wat zou de mens moeten zijn zonder deze dualiteiten?Arm of rijk, geloven of niet geloven, tevreden of niet tevreden, gelukkig of ongelukkig.Allen bekende, in voelbare begrippen met een warme gloed van herkenning op basis van doorgemaakte ervaring.In een multidimensionale werkelijkheid bestaan geen dualiteiten, omdat alles zich spiegelt als een bundel van on geprojecteerde energie. Alle mogelijke werkelijkheden zitten hier nog opgesloten in een waarschijnlijkheid van energetische expressie.Alleen bij een geprojecteerde werkelijkheid gaan zich dualiteiten voordoen, omdat we denken dat het de universele werkelijkheid is.Als we ons zouden bevinden op een planeet uit een ander zonnestelsel,ver verwijderd van planeet aarde en we zouden instaat zijn om aardse energie op te vangen, dan wordt de energie opnieuw geprojecteerd in een andere ruimte- en tijd relatie, met een andere beleving van de werkelijkheid.We moeten ons steeds beseffen, dat onze dagelijkse gewaarwording van de wereld om ons heen, niet de universele realiteit is, maar het resultaat van onze illusies.Die illusies hebben voor ons een werkelijkheidgehalte dat zo groot is,dat we ons niet kunnen voorstellen, dat andere werkelijkheden niet gelijktijdig kunnen bestaan.Dit zelfde geldt voor die dualiteiten die zo van zelfsprekend zijn, dat wij niet kunnen bedenken, niet kunnen rationaliseren, niet kunnen voelen, dat ons leven zonder hen mogelijk is.Wat we zouden moeten proberen, is te onderzoeken of we dualiteiten kunnen laten vallen.Het idee hierbij is ,dat we beter onze positie in relatie met onze omgeving kunnen innemen als we niet voor geprogrammeerd zijn om ons denken te richten tot keuzes welke de dualiteiten ons dwingen.Echte vrijheid van denken is niet kiezen tussen het ene of het andere, doch de energie van beiden sublimeren en de resultante kracht de vrijheid geven om het verdere beloop te bepalen.Het goede zal het slechte niet meer kunnen beïnvloeden , omdat het slechte niet daadwerkelijk het goede verhinderd.De energetische uitkomst zal een geprojecteerde waarheid zijn, die gerespecteerd dient te worden en alleen als ontoelaatbaar kan worden veroordeeld als de leefgemeenschap of het individu wordt bedreigd in z'n veiligheid of bestaansrecht.Een denken zonder dualiteit is niet gemakkelijk voor te stellen, omdat we niet weten waar we over moeten nadenken.Het weten zal de plaats van het denken moeten verdringen en uiteindelijk zal er een moment moeten komen, dat de energie van de multi-dimensionale werkelijkheid zijn weg vindt in de evidence based wetenschap.
Weten en wetenschap zonder rationeel denken,terug naar af?

J.J.v.Verre.

1 opmerking:

Anoniem zei

interessante materie