De Spiegel

De reflectie van een spiegel is een spirituele belevenis.De vroege dag die de nacht deed verdwijnen brengt nieuw licht van de zon in de slaapkamer.Na 't ontwaken en opstaan volgt de confrontatie met de spiegel in de badkamer.Wie ben ik eigenlijk als ik mijn spiegelbeeld aanschouw? Ben ik de reflectie van mijn gematerialiseerde zijn,of ben ik alles zonder mijn spiegelbeeld. Mijn denken richt zich op het beeld in de spiegel en geeft mij de vertrouwdheid van herkenning.De herkenning van iets voorspelbaars,van de menselijke contour die ook de vorige dag aanwezig was.Het beeld wat ik waarneem is nog vrij vlak en zonder veel expressie.Tijdens het scheren wordt het geheel wit en na het douchen is de spiegel dusdanig beslagen,dat mijn beeld vrijwel is verdwenen.Na met mijn handdoek over de spiegel te hebben gewreven, komt mijn beeld weer terug alsof het de lamp van Aladin was.Ik bedenk me wat mijn spiegelbeeld de komende dag gaat doen.Bij al mijn bedenkingen, afwegingen en angsten blijft mijn spiegelbeeld vrijwel onveranderd, maar misschien kan ik de subtiele verschillen niet waarnemen.Waar wacht ik op als ik in de spiegel kijk? Wacht ik op een moment dat mijn beeld uit de spiegel stapt en mijn leven gaat overnemen? Wacht ik op een transformatie van mijn spiegelgezicht in een geprojecteerde energie van ondergesneeuwde ziele activiteit? Of wacht ik op de magie van de spiegel zelf, die mij laat zien wat een spiegel kan laten zien in horror verhalen en sprookjes.Ik luister naar de spiegel, maar hoor niets.Geen informatie dat ik de mooiste van het land zou zijn. Geen stemmen die waarschuwende signalen afgeven.Ik kijk recht in de ogen van mijn spiegelbeeld en word enigszins gehypnotiseerd door het dwingende karakter van die blik. Die blik van mijn vader die zegt: houd eens op met die onzin.Met de staart tussen de benen loop ik terug naar mijn slaapkamer en kleedt me aan.Een dag met plezierige en minder jubelende momenten zal volgen,maar geen hernieuwde ontmoeting met mijn gespiegelde evenbeeld.'sAvonds als ik na het uitkleden mijn badkamer betreed en mijn hoofd naar de muur boven de wastafel richt, zie ik mijn gespiegelde contour, alsof deze niet weg is geweest.Ik vraag me af of het beeld wat ik waarneem nu anders is dan tevoren? Of is mijn ervaring van de doorgemaakte dag beslissend in een andere interpretatie van het geëvenaarde?Het weten dat niets mijn spiegelbeeld meer kan ondermijnen dan mijn geest, doet me besluiten om m'n ogen even te sluiten, mijn gedachten terug te brengen naar de ochtend en te wachten op een gevoel van afstemming,voordat ik mijn visuele zintuigen weer aan het licht ontbloot.Het verschil tussen heden en verleden in de spiegel van nu en het verschil tussen heden en toekomst in de spiegel van vanmorgen is een gedachte welke zich niet conformeert aan de driedimensionale werkelijkheid.De werkelijkheid van mijn spiegelbeeld is een illusoire beeltenis van een cerebrale activiteit,welke wordt gestuurd door herkenning uit het verleden.
De multidimensionale werkelijkheid van mijn spiegelbeeld is een veelheid van beelden uit verleden en toekomst,welke zich projecteren in mijn hoofd en alleen het herkenbare, het zichtbare als beeld verschijnt.De wetenschap dat deze werkelijkheid niet bestaat in een ruimer bestaan, geeft mij het gevoel van opgesloten te zijn.Opgesloten tussen mijn lichamelijke ik en mijn spiegelbeeld.Tussen de ruimtelijke dimensies van het zijn en het enge gevoel van degene die voor de spiegel staat.Ik wacht op een teken vanuit mijn spiegelbeeld en concentreer me op mijn ogen.Nu geen inmenging meer van betweters of andere frusterende elementen.Ik kijk in mijn eigen ogen en voel de kracht van iets ongeëvenaard, van iets uit een verre uithoek van het verkennende denken.De gedachte die tot mij komt als een vuurpijl vanuit de ruimte, die mijn denken doet oplichten. Nu het er is, weet ik dat het er moet zijn en dat er voor deze uitkristalliserende energie, een plaats is vrij gehouden, die er altijd al was.Mijn multidimensionale denken in een 3-dimensionaal wezen, dat zich onbewust heeft verbonden met het al daar is. Het weten wie ik daar in de spiegel zie, heeft te maken met alles en iedereen, die in verbondenheid spiegelend zichtbaar kunnen worden gemaakt.Het beeld zal verdwijnen en plaats maken voor een ander gelaat dat de spiegel aanschouwd.De spiegel is niet de reflectie, maar de interpretatie van het gespiegelde in onze geest.Ik werp nog een blik op mijn beeld in de spiegel, haal m'n schouders op en doe het licht uit.
Mijn gespiegelde fantasieën lossen op in het donker en wachten op het cyclische gebeuren van een nieuwe dag,vol van glorieuze fotonen activiteit.

J.J.van Verre.