donderdag 27 december 2007

De Leegte


In de oosterse filosofie staat de werkelijkheid die aan al de waargenomen verschijnselen ten grondslag ligt, buiten de wereld van vormen en is vrijwel onmogelijk te beschrijven.Deze vormloosheid wordt vaak als leegte opgevat.Dit is leegheid met een specifieke betekenis.Een vorm van vormloosheid in een dimensie waarin de uiteindelijke werkelijkheid als een dynamische leegte kan worden beschouwd.Leegte als eeuwig zingende liefde,als onbegrensde en eindeloze creativiteit.De leegte met de potentie van oneindige creatieve mogelijkheden.De leegte is dan de ruimte waarin zich alles kan voltrekken.Verdichting en oplossen,geboorte en dood.In het veld van leegte kan zich de vorm verdichten zonder materie.De vorm alleen kan zich tevens verdichten tot materie.Hierbij is het woord "verdichten" eigenlijk geen goede keuze,omdat in het kwantumveld de deeltjes maximaal zijn verdicht en bij condensatie tot materie,een soort van vermindering van verdichting optreedt.Maar verdunning tot materie heeft een minder magische uitstraling.Een matereële condensatie zou kunnen worden opgevat als een verstoring van het veld van leegte.Zonder de pukkel van materie is alles perfect in harmonie en materie blijft een soort van smet op die harmonische toestand van leegte.Wij zijn als mensen ook op drie niveaus te onderscheiden.In de energetische zijnstoestand,de vorm en in de toestand van vorm met materie,de stoffelijke vorm.In het energetisch veld van informatie,de grote leegte,vindt doorstroming plaats via golfbewegingen.Een zich als golf voortgeleidende,vibrerende beweging.Deze ritmische afwisseling zou door de Chinese denkbeelden worden veroorzaakt door twee elementaire krachten,Yin en Yang.Na condensatie tot materie bleven deze twee krachten hun invloed uitoefenen.Hierdoor heeft elke manifestatie van condensatie zijn eigen intrinsieke ritme.Een ritme in samenhang met de harmonie van het veld van leegte.De relatie tussen vorm en leegte kan niet worden gezien als een toestand van tegenstelling,doch als twee aspecten van dezelfde werkelijkheid.Welke naast elkaar bestaan in voortdurende harmonie.Ook in de Boeddhistische litteratuur wordt vorm en leegte gezien als twee uitwisselbare begrippen uit dezelfde werkelijkheid.Net zoals die vorm van leegte een fysisch vacuüm is.In het veld bestaat er een toestand van niet-zijn,maar bevat het de potentie van alle mogelijkheden van zijn.Zoals het DNA in de celkern de informatie bevat omtrent groei en ontwikkeling van de fysieke entiteit 'mens', bevat het kwantumveld de potentie van alle mogelijkheden van vorm en materie binnen de schepping.De werkelijkheid en waarheid van alles dat bedacht kan worden,ligt verankerd in de leegte.De leegte is de werkelijkheid en alles dat uit de werkelijkheid wordt geschapen blijft een onderdeel van die leegte.Binnen de spirituele filosofie is de werkelijkheid een vorm van een meervoudige projectie van het enkelvoudige in die multidimensionale leegte.Alles wat bedacht kan worden ligt opgesloten in het veld van informatie en de gedachte van de mens heeft contact met de leegte en kan zich tot een vorm condenseren.Deze vorm kan zich ontwikkelen tot een scala van vormen en uiteindelijk kan de mens de vorm omzetten in materie.Bewustzijn speelt hierbij de belangrijkste rol.Gecoördineerd bewustzijn in relatie met het veld van leegte.Ons bewustzijn afstemmen op het collectieve bewustzijn van alles wat elkaar verbindt,om zo tot inzicht te komen omtrent de zichtbare illusie van onze dagelijkse waarnemingen.Alle materie vormen en verschijnselen welke wij in de natuur waarnemen zijn niets meer dan creaties van ons voor geprogrammeerde en herkenbare denken.We scheppen door ons denken onze eigen belevingswereld,de fundamentele illusie.Deze geschapen waarnemingen ontstaan vanuit een zekere bewustzijnstoestand en verdwijnen vanzelf weer als we boven die bewustzijnstoestand uitstijgen.Tijdens meditatie raken we los van ons geprogrammeerde denken en ontmoeten we de leegte als een onbeschrijfelijke ervaring.Waarom niet te beschrijven?Omdat we niet met ons denken iets waarnemen, maar met ons gevoel alles kunnen ervaren wat de leegte in zich herbergt.


J.J.v.Verre

zaterdag 15 december 2007

De kerstboom.


De schepping en destructie van materiële deeltjes is een van de meest indrukwekkende gevolgen van de gelijkwaardigheid van massa en materie.Door de ontdekking dat massa een vorm van energie is, werden we gedwongen om onze mening omtrent "vaste" zekerheden te wijzigen.We kunnen het bestaan van deeltjes alleen met behulp van relativistische begrippen benaderen.Het deeltje moet worden geplaatst in een omgeving waarin ruimte en tijd zijn vermengd in een vierdimensionale werkelijkheid.
Wat is nu de relatie met de kersboom?Een boom met ballen en lichtjes.De ballen zijn de symbolen van de oneigenlijke materie.De bal,die rustig aan de kersttak hangt,verkleint zich tot steeds kleinere balletjes van vaste stof tot aan de atoom opbouw in de molecule.De deeltjes waaruit het atoom is opgebouwd kunnen nog als vaste materie worden gezien.Maar de determinanten van die deeltjes zijn op subatomair niveau een veelheid van energetische eenheden met een specifieke bewegingssnelheid en spin in wisselwerking met andere kwanta.Deze kwantum deeltjes bewegen zich in een energieveld.Dit kwantumveld kan worden gezien als een fysische entiteit,een continue aanwezig medium dat overal in de ruimte aanwezig is.De deeltjes zijn dan slechts locale condensatie van het kwantumveld.Concentraties van energie die ontstaan en weer uiteenvallen.Ze verliezen dan hun individuele karakter en lossen op in onderlinge verbondenheid.We moeten proberen te begrijpen dat alles wat we als materie waarnemen slechts voorbijgaande manifestaties zijn.De enige werkelijkheid is het kwantumveld,dat als fundamentele entiteit kan worden beschouwd.De zichtbare werkelijkheid van de verlichte kerstboom is een symbool van de spirituele werkelijkheid,van alles wat onderling is verbonden.De kerstboom heeft zich in de loop van de tijd geëvolueerd van een boom met kaarsen naar een boom met elektrische lampjes tot een boom met pulserend licht,met wisselende frequenties en wisselende kleuren spectra.De fotonen activiteit speelt een belangrijke rol in het leven van de mens en zorgt voor verwarming,zuurstof synthese en informatie.Het licht is de eenheid van leven,van liefde,van coördinatie.Het licht stuurt het DNA in onze celkern en ontvangt zijn informatie uit het energetisch veld,wat alles met elkaar verbindt.De kerstboom symboliseert het feest van licht op een moment van duisternis.Van lange nachten voorafgaand aan de winterwende.De spirituele filosofie ziet het licht van de kerstboom als de wisselwerking tussen materie en energie,tussen eenheid en verval,tussen voorbijgaande manifestaties van denken en bedacht worden.Wij evolueren naar een manifestatie van verhoogd bewustzijn.We kunnen begrijpen wat ons allen verbindt,maar zullen moeilijk kunnen inzien wat ons scheidt en wat de elementaire manifestaties zijn van het allerkleinste.Het subatomaire is dimensieloos of multidimensionaal.Het is de werkelijkheid van het onzekerheid principe.Niet kunnen weten wat onze rustige kerstbal eigenlijk doet.Onschuldig rondhangend aan een kersttak,terwijl het elementaire zijn van die bal met hoge snelheid beweegt,spint en tegelijkertijd constant energetisch gezien wordt herboren.De wetenschap van de kwantum deeltjes kan ons leren om de betrekkelijkheid van tegenstellingen in te zien en ons meer te richten op onze verbondenheid in liefde.We zijn allen eigenlijk dezelfde in een schijnbare variatie van het illusoire anders zijn.
Kerstmis,liefde,licht en verbondenheid.De kerstboom is een medium wat ons tot bezinning kan laten komen en ons kan verdiepen tot de werkelijkheid van kerstmis.


J.J.v.Verre.

zondag 2 december 2007

Het hart van menszijn.

------------------Acryl op hout, Mieke Westenburg.

Onze ziel kent geen grenzen in ruimte en tijd.De ziel sterft niet omdat zij niet wordt geboren.Zij is tijdloos,overal aanwezig en altijd beschikbaar.Een antwoord op het eeuwige raadsel van zijn of niet zijn,van weten en weer vergeten,van reizen en toch thuis zijn.Hoewel de goddelijke energie zich in elke individuele ziel anders manifesteert, afhankelijk van de persoonlijke en cultureel bepaalde conditionering, is de essentie identiek met de levenskracht die het gehele universum doordringt.De ervaring van het hart van menszijn stijgt uit boven het niveau van wat het ego beschouwt als het wezen van zijn en toont slechts een van de mogelijke projecties vanuit een meervoudig, multidimensioneel bewustzijn.Onze ziel lijkt ongrijpbaar in het eeuwige spel tussen krachten van energieën.Het voelt aan als een druppel kwik, welke we met natte vingers proberen te bemachtigen.Weten hoe het hart van menszijn een eeuwige rol vervult in onze denkwereld is misschien interessant, maar wie bepaalt wat haar plaats is binnen ons dagelijks functioneren? Dat is ons ego, die bepaalt wat ons te doen staat om ons innerlijke zelf te bereiken. Het klinkt misschien niet logisch, maar toch is dit een voorwaarde voor spirituele groei.Een gezond, krachtig, nieuwsgierig en gedisciplineerd ego. Als we ons willen richten op ons hogere zelf, dan zullen we het masker van het zelf, zoals anderen ons zien, moeten afwerpen.Ons ego zelf moeten accepteren en ook alle duistere facetten van ons zijn moeten aanvaarden.Ook de schaduw van ons zijn is iets wat ons omringt en we nimmer mogen verloochenen.Het brengt ons in de unieke positie van dualiteit of polariteit welke onze keuzes bepalen en uiteindelijk de mate van groei bepalen.Dus een sterk en gezond ego is de basis voor spirituele groei.Het staat dan open voor nieuwe ideeën en is dan tevens bewust van het feit dat het slechts een deel is van het totale menselijke bewustzijn.Een uitgebalanceerd ego kent zijn plaats en zal de weg naar introspectie vergemakkelijken. Ook andersom, als we de weg naar het innerlijke zijn hebben gevonden is het gemakkelijker om de heelheid van het ego te begrijpen,de grillige gedaante te doorzien en de angst reacties te voorspellen.Het weten waar de valkuilen zich bevinden wanneer de geschiedenis zich herhaalt of waar de verleiding het zal gaan winnen van de ethische norm.Gericht op het innerlijk zijn, het eigen zelf, het hogere weten, het kosmische bewustzijn. Het inzicht in de relatie tussen het transpersoonlijke zelf en het goddelijke, dat zich evolueert naar een niveau van eenwording met alles wat ons omringt.Ons hart van menszijn is een kloppend energiebewustzijn,dat tijdelijk als entiteit wordt ervaren. Maar nimmer gescheiden is geweest van het grote netwerk dat ons allen verbindt.De materie, de uiterlijke realiteit is een schepping van de geest.Alle werkelijkheden die wij kunnen bedenken,worden realiteiten door het creatieve vermogen van het kosmische bewustzijn.Alleen die werkelijkheid, welke we op aarde kunnen begrijpen creëert een waarheid die we werkelijkheid noemen.Alles wat is, was, of nog moet komen blijkt slechts een projectie van het kosmische bewustzijn.Het denken vanuit een on geprojecteerde werkelijkheid is de waarheid die we moeten zoeken.Dan zal ons hart kunnen weten hoe het ego aangestuurd moet worden om hogere idealen te bereiken.Als ons ego voldoende vertrouwen heeft om de beperkingen van tijd en ruimte in ons lichamelijke bestaan te aanvaarden,dan zal het ruimte geven om het hart van menszijn tot expressie te brengen.Een nieuwe werkelijkheid kunnen we ervaren door via meditatie afstand te nemen van ons denken en ons bewust te worden van onze verbondenheid met alles wat is.
We zullen dan een een nieuwe werkelijkheid ontmoeten ,welke een ongekende sensatie van emoties doet ontstaan en ons een onbeschrijfelijke indruk geeft van wat we verlichting mogen noemen.De verlichting die ons de nieuwe werkelijkheid doet ervaren in een ontsloten wereld van eenheid en verbondenheid.Ons hart is een gedeeld hart van menszijn.


J.J. v. Verre

maandag 19 november 2007

Mijmering.


Door de dansende drukte van stuifmeel en kleine vliegjes liep ik door het bos te joggen.In het ritme van de stappen op het bospad veranderde ik van menselijk mannen lichaam in een observerende geest.Een gedaante wisseling die ik nog herkende uit de tijd van wegdromen in bed, voordat de slaap mij overmande.Nu was ik vaak te moe om de voor slaap verschijnselen bewust mee te maken.Vanuit de rust van mijn slaapkamer bed kon ik de wereld aanschouwen zonder interactie met mijn persoonlijkheid.Ver weg of dichtbij maakte niet uit als het denken zich ontrolde vanuit het sluimerbewustzijn.Zwevend in de wolken van spirituele fantasieën. Het joggen door het bos voelt veel gemakkelijker als je in gedachten verkeert en je niet bewust bent van de directe gevolgen van de inspanning,zoals de stramheid van de spieren of een verminderd uithoudingsvermogen. De tocht werd onbewust gedirigeerd door de markante bomen en struiken die als routeplanner in de tijd opdoken. Soms kon ik in trance het hele traject van ongeveer 6 kilometer afleggen zonder dat ik echt bewust was van mijn omgeving.Het idee dat alles wat zich in mijn geest aandient uit een veelheid van gegevens slechts een kleine selectie mijn bewustzijn bereikt. Alles wat wij waarnemen met onze zintuigen is onderling verbonden. Het zijn slechts verschillende verschijningsvormen van dezelfde werkelijkheid. We willen bewustzijn ervaren als een machtig gevoel, wat uitstijgt boven de beperkingen van het onzeker zijn en hoog in de lucht zijn paringdans tracht te vervolmaken om een te worden met de uiteindelijke werkelijkheid.In een vlaag van vermoeide aanwezigheid begon ik me af te vragen:
Wie loopt hier eigenlijk?
Wie is degene die mijn benen moet dragen om een rondje door het bos te lopen?
Wie bepaalt dat ik aan moet komen bij mijn vertrekpunt?

Gedachten vloeiden samen tot een nieuwe visie op mijn lichaamsbeweging. Sluimertoestanden werden wakker geschut en ijverig begonnen meerdere denkprocessen tegelijkertijd actief te worden. Ben ik nu bezig als een neuroot die dwangmatig moet joggen? Is het de angst om ongezond te worden groter dan de voldoening die de lichamelijke inspanning schept? Ik had recent gelezen dat de kans op suikerziekte aanzienlijk kleiner is als men meer dan 16 km per week holt. Waar hol ik vandaan en waar naar toe? Een vliegje dat mijn oog ontmoette bracht me terug uit de dagdroom. De rust in mijn hoofd begon terug te keren. De bomen lieten hun mooie najaar bladeren zien. En de boslucht rook anders door een bijmenging van schimmel. Genieten van het cyclische gebeuren in de natuur is beter dan je af te vragen wie hier eigenlijk aan het hollen is. Vogelgeluiden drongen nu ook door in mijn hoofd en zelfs kleine torretjes op de grond trokken mijn aandacht. Ik was weer helemaal terug bij het hoofddoel van mijn inspanning, je prettig voelen en mijmeren over die dingen in het leven, welke dagelijks te weinig aandacht krijgen.

J.J.v.Verre.

maandag 5 november 2007

Midzomernacht droom


Zonnestralen die over het water glijden,tussen kabbelende bootjes met vrolijke mensen.Blonde haren met blauwe strikken,parasolletjes en manden met etenswaren,die op grote handdoeken eilanden vormen op het land en zich dromend lijken te spiegelen aan eenzelfde beeld wat zich op het water afspeelt.Zomerse drukte in zijn mooiste kleurenschakering,door zijn unieke lichtval.Wachtend op de ultieme druk op de knop,dat alles voor lange tijd bewaart en vastgelegt in een tijdloze dimensie van liefde,schoonheid en gelukkig zijn.Nu ik naar dit plaatje kijk zie ik de gematerialiseerde energieën,als geïllumineerde beelden die het menselijke zijn doet voortleven in de gemeenzame verbondenheid.De bewuste gedachten die op het moment van de druk op de knop aanwezig waren blijven zichtbaar in het spel van vormen en kleuren.Ik weet alleen niet hoe deze bewustzijn partikels zijn te destilleren.Ik kijk opnieuw en verplaats me in de situatie van die bijzondere dag op 21 juni 1968.Het gevoel van jong zijn,het primaire beleven van het leven,zoals het zich aandient op het moment dat alles zichtbaar is.De frisse koelte,de onderdrukte vermoeidheid,de roes van alkohol en het standvastige gevoel van gelukkig zijn.Ik sluit even mijn ogen en wacht af of er andere beelden verschijnen dan die welke op de foto zichtbaar zijn.Mijn denken wordt overgenomen door voelen en ruiken,door de wind die flarden van gesproken tekst langs mijn oor blaast.De zonnestralen die opnieuw de energieën van verloren herinneringen met elkaar verbinden.Het plaatje komt in beweging en brengt dan de herinnering weer terug naar die unieke midzomer gebeurtenis.Nieuwe werkelijkheden overschrijven het verleden en de gebeurtenissen uit het verleden transformeren tot een nieuwe werkelijkheid.De gematerialiseerde energieën kunnen meerdere werkelijkheden zichtbaar maken in een veld van ongedefinieerde dimensies.Een plaatje of foto,elke gedocumenteerde interactie is te analyseren tot meerdere werkelijkheden.Dit geeft ons de mogelijkheid om de geschiedenis anders te kunnen begrijpen.Voorvallen uit de menselijke historie zijn slechts een projectie van een energetische botsing.Ook dualiteit en chaos zijn slechts projecties in een onwerkelijke wereld van een uniforme dimensie met beperkt denken.Ik kijk weer naar de foto en begrijp niet dat nog zo veel mensen niet beseffen dat de werkelijkheid zoals wij die bedenken niet bestaat in een meer dimensionale wereld.Hoe moeten we dan de werkelijkheid begrijpen als een illusoire grootheid een zo belangrijke en dominerende rol speelt?Bestaat er dan geen werkelijkheid meer en moeten we ons beseffen dat alles wat wij waarnemen een illusie is? Of bestaat er toch nog iets dat we de werkelijkheid mogen noemen?Misschien is alles wat we kunnen bedenken wel werkelijkheid in een multi-dimensionale wereld.Of anders gezegd;alle energieën hebben een verschillende projectie in een multi-dimensionale werkelijkheid.
Ik sluit opnieuw mijn ogen en reis terug naar die zomerse dag in Zweden.Met speels gemak adem ik "renare lufte" in,zoals alleen de nachtelijke dag kan genereren.Mijn lichaam wordt lichter en mijn denken ongecensureerd.Ik kijk naar een bootje met vrolijke meisjes en weet dat alles nog moet gebeuren in die sprankelende werkelijkheid.


J.J.v.Verre.

vrijdag 2 november 2007

Leven met chaos


De zoektocht naar het menselijk zijn heeft zich de laatste decennia geïntensiveerd.Veel spirituele geschriften proberen ons denken te beïnvloeden en de geheimen van ego en essentie te ontrafelen.Het geordende leven vecht tegen chaos,welke zich als een guerrilla strijd verstopt in de hoeken en gaten van het dagelijkse leven.De strijd tegen het terrorisme bedient zich van dezelfde schijnbewegingen,goed tegen kwaad en ordening tegenover chaos.Het aangepaste leven,dat de wanorde wil herstellen brengt ons te ver van onze essentie.Materie is verdichte energie,zoals o.a. Einstein beschreef.Vanuit de kwantumfysica weten we dat materie op elementair niveau zich gedraagt of als deeltje of als energiepakketje.Het menselijk lichaam wordt eveneens,energetisch gezien, 14x per seconde opnieuw opgebouwd, pulserende materie, welke cyclisch wordt gedesintegreerd.Van chaotische energie tot geordende materie van iets naar niets, van leegte naar massa,van chaos naar ordening.We moeten ons beseffen dat die chaos een vorm is van diezelfde ordening.We moeten als mensen weten dat de identiteit die wij aannemen gebaseerd is op een poging om de chaos te ordenen.We doen iets omdat wij denken dat het beter is dan iets anders,we maken dagelijks duizenden bewuste en onbewuste keuzes,om de chaos te ontlopen.Maar chaos is slechts een andere vorm van ordening.De illusie van onze dagelijkse wereld is een projectie van een multidimensionale werkelijkheid,waarin alles waar is en alles mogelijk is wat bedacht kan worden en wat nog niet bedacht is. In het concept van de multidimensionale werkelijkheid bestaat geen tijdsdimensie en is de mens verantwoordelijk voor alles wat hem of haar overkomt.Als wij onze wereld gaan zien als een projectie vanuit een veelvormige werkelijkheid,in een sterke onderlinge verbondenheid,dan kunnen heel wat conflicten worden voorkomen.Samenwerking kan zich versterken,als de samenwerkende krachten zich bewust zijn van hun aangenomen identiteit en in eenzelfde vlak naar een gemeenschappelijk doel bewegen,met respect voor elkaars essentie.Rijkdom en armoede zijn geen verschillende werelden maar een fase verschil van het fenomeen overvloed.De overvloed is aanwezig in de tijdloze dimensie,maar projecteert zich op aarde als twee verschillende hoedanigheden. We moeten bewust worden van deze valstrik en ons denken muteren naar de leegte,welke soms als eenzaamheid kan voelen als we op weg gaan naar het domein van de essentie. Het weten dat er overvloed is moet ons doen beseffen dat de honger en armoede een illusie zijn die niet bestaat en die we ook niet mogen accepteren in een illusoire vorm.Hoe moeten we nu de chaos van honger en armoede ordenen?Door te beseffen dat het alleen bestaansrecht heeft door onze interpretatie van de werkelijkheid.Als we afstand nemen van de illusie en ons essentiële bestaan erkennen komt alles goed.De tijd vastzetten in een oneindige spin van mogelijkheden,zodat toekomst en verleden zich kunnen oprollen in een wirwar van gebeurtenissen,welke zich manifesteren in meerdere dimensies.Als alles zich bevindt in een cyclische toestand van verschijnen en verdwijnen,waarom zou een gefixeerde toestand van een tekort aan massa blijven bestaan? Wij onderhouden het idee van tekorten omdat onze identiteiten bang zijn voor de chaos. Een denkbeeldige chaos met een imaginaire oplossing.Als we chaos herkennen als een fase van ordening,zal de werkelijkheid veranderen.Andere werkelijkheden,met andere projecties op aarde zullen de mens beïnvloeden en eerdere conflicten en ongelijkheden zullen verdwijnen in een energetisch zwart gat van gedesintegreerde energie.Als alles toch weer verdwijnt,waarom zou je de chaos dan niet toelaten in ons bestaan en alles in het werk stellen om ordening te voorkomen? Dan kunnen we echt kijken naar de dingen die ons omringen en zien wie anderen zijn in essentie en weten dat alles wat ons omringt eigenlijk onze eigen essentie is.

Omzien in verbondenheid met alles wat op deze planeet leeft is een ideale slogan, welke mogelijk wordt als we de chaos verlaten.


J.J.v.Verre.

dinsdag 9 oktober 2007

Het goede is het slechte.


Als het goede en het slechte geen dualiteiten zouden zijn ,
zou noch het slechte of het goede bestaansrecht hebben gehad.
Als we ons zouden distantiëren van het goede en het slechte
zouden omarmen , zou het goede beter zijn en het slechte
minder slecht.
Als we het goede moeten nastreven en het slechte moeten verbannen,
dan zal het slechte zich versterken en het goede zal blijven
verliezen in die tweestrijd.
Als we ons geloof zouden baseren op een slechte God ,die het leven
van de mens op aarde ondraaglijk zou maken , dan zouden we ons
als mensen een voelen.
We zouden meer respect voor elkaar hebben, meer gevoel voor sociale
gelijkheid en elkaar steunen tegen het geweld van die machtige
overheerser.
Geen onderlinge oorlogen , geen terroristische aanslagen , geen
religieuze discriminatie.
Waar en wanneer is het dan mis gegaan?
In onze angst voor het bestaan , ons gevoel voor rechtvaardigheid
en ons ingeboren gevoel van minderwaardigheid.
De niet aflatende drift om ons voort te moeten planten en het
meewaardige gevoel om emotionele banden aan te gaan en verkregen
bezit te kunnen verliezen.
Het aanbidden van de schepper(s) ,het ultieme goede , het
ge personifieerde gevoel van liefde en mededogen is de valkuil
die we zelf hebben gegraven.
De godenkracht is het aangeboren dilemma waarmee generatie op
generatie heeft geworsteld , heeft gestreden en bestreden in een
trance van eerbied voor een goede God.
Een God die het beste met de mensheid voor had.
De eerste mensen waren misschien uitprobeersels van biologische
engenering en zagen de makers als niet aardse designers.
Of de eerste bewuste aardbewoners waren verward door het geweld
van de natuur , de angst voor ziekten en doodgaan , de tegenstellingen
tussen de mensen zelf , de gelukfactor , het onderlinge verschil
in voor- en tegenspoed.
Zo is het idee van rechtvaardigheid gegroeid , versterkt door het
sterke gevoel van onrechtvaardigheid wat het menselijk leven laat zien.
Een God zou het onrechtvaardige kunnen rechtvaardigen in een dimensie
van het leven na de dood.
Later zijn entiteiten vanuit de ruimte gekomen en hebben veel ontzag
ingeboezemd door hun futuristische techniek van vliegen en manipuleren.
Opnieuw werd een veelheid van bestraffende goden ingevoerd ,
die de simpele mensheid konden onderdrukken.
In de loop van de tijd werd het wij gevoel vervangen door een
ik gevoel , waarbij de onderlinge rivaliteit binnen een
sociale structuur toenam.
Het gevoel van manipuleren werd door menselijke leiders over
genomen en vaak werd een religieus standpunt gebruikt om een oorlog of strijd te kunnen rechtvaardigen.
Met de komst van het christendom werd het geloof monotheïstisch,
in navolging van het jodendom en werd het onderdrukken van grote bevolkingsgroepen versterkt door
een plaatsvervanger van God op aarde.
Deze Paus werd gefinancierd door koningen en edelen en zodoende
werd het feodale systeem vanuit de religie beschermd.
Ook het later toegetreden systeem van Islamieten heeft de ongelijkheid
van mensen versterkt en het feodale binnen de maatschappij
gerechtvaardigd.
Door de religies konden grote bevolkingsgroepen onderdrukt blijven
en kon zonde en slechtheid worden afgekocht.
Nu we als mensen de geschiedenis in het juiste perspectief kunnen
zien , zullen we gaan twijfelen omtrent de oprechtheid van het goede.
Tevens moeten we de geschiedenis herschrijven,zodat we niet opnieuw
gemanipuleerd worden door de kruisridder van het goede,de bestrijder van
het slechte ,het goed vermomde slechte of door religieuze betweters.
We moeten veel alerter zijn op onze huidige situatie en ons afvragen
wie ons nu nog manipuleren.
Het goede of het slechte is betrekkelijk als we ons afvragen:
voor wie is het goede slecht en het slechte goed geweest?
Misschien dat een slechte God beter was geweest voor een grote groep
van goede mensen.
Vanuit de spirituele filosofie bestaat er binnen het denken geen
dualiteiten van goed of slecht.
Wel bestaan er op aarde omstandigheden waardoor het slechte in de
mens kan worden opgeroepen , evenals het goede zich kan manifesteren.
We hadden bijna allen kampbeulen kunnen zijn , als onze omgeving ons
had verteld dat het werk als kampbewaker het goede was en de
gevangenen de slechten.
Wie is de held en wie de terrorist ?
Het leven zou verder moeten zonder die twee , alleen de maatschappij
zal zich moeten blijven beschermen t.a.v. die elementen , welke
wij slecht noemen omdat ze ons bestaansrecht ondermijnen.
Dit dilemma zal ook nooit opgelost kunnen worden.
Hierdoor blijft het goede en het slechte naast elkaar bestaan.
In onze aardse setting is dat onvermijdelijk.
Alleen in een wereld waarin we echt vrij zijn zonder dualiteiten ,
is het misschien mogelijk om het slechte te zien als polariteit
van het goede en het goede als tijdelijke manifestatie van het slechte.
Dan kan een slechte God ook goed zijn en kunnen we ons alleen door
onszelf laten manipuleren.
Als een goede God van slecht had geweten , had hij niet goed ,
maar slecht geheten.

J.J.v.Verre.

zondag 7 oktober 2007

Mens zijn vanuit een metafysisch standpunt.


-----------------------Acryl op papier,Mieke Westenburg.

Het menszijn is vervat in mogelijkheden en veel onmogelijkheden.De mogelijkheden zijn niet voor ieder mens dezelfde,de onmogelijkheden misschien wel,hoewel een onmogelijkheid een filosofisch begrip is.Een onmogelijkheid zou alleen dan kunnen bestaan als het denken er geen mogelijkheid voor in de plaats kan stellen.Via de religieuze opvatting was de mens slecht na de zondeval en zou hij in zijn leven de hemel moeten verdienen,om niet in het vagevuur of hel terecht te komen.De zin van het leven op aarde zou kunnen zijn: te streven naar de beste versie van zichzelf en daarvoor alle mogelijkheden te gebruiken.Van ervaringen in het leven te leren en door deze ervaringen te transformeren.Veranderen in een hoogstaand mens,dichtbij de goddelijke essentie.De vraag rijst echter of dit daadwerkelijk de bedoeling is geweest van de schepper(s).Menszijn betekent onvolmaakt zijn,fouten maken,anderen onheus bejegenen,verschrikkelijke dingen doen of denken.Als de mens volmaakt was geschapen en ieder zou leven volgens de religieuze opvattingen over goed en slecht,dan zou de wereld er nu heel anders hebben uit gezien.De vraag blijft bestaan of de technische ontwikkeling mogelijk was geweest binnen een leefklimaat van tevredenheid,mededogen,gelijkheid en sociale verbondenheid.Wat zou dan de zin van het leven op onze aardbodem zijn geweest?Metafysisch gezien bestaat er geen direct antwoord op deze zijns kwestie,maar het geeft ons wel de mogelijkheid om een andere doelstelling te formuleren.Het doel van het leven is het leven zelf,het beleven van het
aardse avontuur.Een eenvoudig doel zult u denken,doch zo eenvoudig is dit niet als we hier verder over door filosoferen.Het beleven van het aardse leven in relatie met alles wat ons omringt,wordt sterk gekleurd door onze opvattingen wat betreft goed en kwaad.Ons eigen ik heeft zich meestal gedistantieerd van al onze "slechte"eigenschappen.Maar als onvolmaakt geschapen mens krijgen we die eigenschappen toch niet voor niets?We moeten onze negatieve eigenschappen durven te laten zien en misschien wel koesteren als iets wat net zo belangrijk voor ons is als al die positieve en maatschappij geaccepteerde gedragingen,welke als ideaal worden beschouwd.De zwarte kant van jezelf is net zo belangrijk als je ideaalbeeld.Maar moeten we dan onze negatieve gevoelens de vrije loop laten?Nee,deze gevoelens moeten worden erkend,maar mogen niet bepalend zijn voor ons directe handelen.Ons handelen in het heden moet niet gericht zijn op een toekomst of op ervaringen uit het verleden.Het denken en doen moet gericht zijn op continuering van de bestaande levensloop met het grote doel voor ogen om bestaande liefde te versterken,het verdriet te verzachten,het mededogen te intensiveren en de onderlinge verbondenheid te manifesteren.We moeten het leven beleven zoals het niet is en veranderen hoe het zou kunnen zijn.Maar wel moeten we blijven wie wij zijn en niet afstand gaan nemen van essentiële zaken,zoals karaktereigenschappen,gevoelens en eigen gedachten.Onze eigenschappen leiden naar een persoonlijkheidsmutatie van gericht menszijn in verbondenheid met alles wat ons omringt.Onze eigenschappen welke minder goed lijken te passen bij ons spiritueel ideaalbeeld,dienen als ervaringkracht een plaats te behouden en kunnen in ons leven met dualiteiten worden gebruikt om nieuwe eigenschappen te versterken.Het doel in ons leven zou dan kunnen zijn: Het beleven van ons eigen leven vanuit onze aardse visie met al onze eigenschappen gericht op een spirituele beleving van ons denken.

J.J.v.Verre.

woensdag 3 oktober 2007

Het zingende hart



Deze beschouwing is opgedragen aan Lex Vrieze,initiator en oud teamleider CCU en afd. Cardiologie Scheperziekenhuis in Emmen.

Het zingende hart is de filosofische zinsnede waarbij het hart de boventoon voert.Dit ten opzichte van de overheersende rol die onze hersenen spelen bij onze dagelijkse rationele beslissingen.Het zingende hart is in de spirituele filosofie een mengplaats van serene rust, luisteren naar en mee resoneren met het veld van verbondenheid.Het hart de zetel van de intuïtie, het begrip en de loopplank tot het ware zijn.Gelukkig voelen,liefdevol ontmoeten,gevoelig zijn, mededogen uitstralend en onthaasten zijn begrippen die met het hart zijn verbonden.Als we naar ons hart willen luisteren, zullen we een beetje doof moeten zijn voor de stem van ons brein, die ons tot de orde zal willen roepen.De rationele dictator die ons leven in z'n macht heeft en uiteindelijk wil bepalen wat goed of slecht voor ons is.We zullen in opstand moeten komen tegen deze dwingeland,hem ontwapenen en zorgen dat zijn rationele kracht in dienst komt van onze hartekracht.
Ons hart, het contraherende orgaan dat al onze lichaamcellen voorziet van levensenergie in een continue,pulserende stroom van wat wij bloed noemen.Bloed,het rode transport medium dat vele bekende en nog onbekende structuren bevat die een wezenlijke rol speelt bij de overleving van onze elementaire menselijke deeltjes, de cellen.Een cel is een vitaal deeltje van de humane entiteit, welke alle informatie van het individu als geheel in zich draagt en zich heeft getransformeerd tot een uniek onderdeel van het geheel.Duizenden chemische reacties vinden per seconde in een willekeurige lichaamcel plaats.Een onvoorstelbaar gebeuren dat met een onwaarschijnlijke precisie plaats vindt.Het DNA in de celkern bevat de blauwdruk voor de levensprocessen welke zich op microscopisch niveau in de cel voltrekken.Het aansturen van die DNA informatie vindt plaats door energieën in de cel, waarbij fotonen activiteit mogelijk een belangrijke rol speelt.De invloed van biofotonen op cellulair niveau is een interessante bevinding van recent onderzoek.De uiterst zwakke emissie van lichtdeeltjes vindt plaats in elke cel van alle levende weefsels en werd in de jaren twintig van de vorige eeuw voor het eerst beschreven.Deze elektromagnetische golfdeeltjes die door de cellen worden uitgezonden liggen in het UV gebied van het lichtspectrum. Dit geconcentreerde licht is coherent en geeft de biofotonen de mogelijkheid om celprocessen te regelen en informatie over te brengen.Ook informatie tussen verschillende cellen onderling en tussen celstructuren van verschillende weefsels is mogelijk.De fotonen activiteit die gemeten wordt kan informatie verstrekken omtrent de functie van de cel en pathologische processen kunnen worden gedetecteerd en andersom met licht therapie in de toekomst worden behandeld.Een nog zwakker gedeelte van fotonen activiteit is in het bloed aanwezig en wordt door het hart naar de periferie gepompt.

Het hart onze liefdevolle kern van niet aflatende bedrijvigheid, van onstuimige passie en van gevoelige ingetogenheid.Ons unieke orgaan begint te kloppen in de 8e week van de zwangerschap.Met een frequentie van 120-160 slagen per minuut.Na de geboorte gaat de hartslag geleidelijk omlaag tot 60 per minuut bij een gezonde volwassene.Waarom nu het zingende hart en niet het swingende of dwingende?Het lied dat het hart zingt wordt met gepassioneerde trots begeleid door de stem van ons geweten en de harp van liefde die als een zilveren doos de ander in ons weerspiegelt.Het lied van verbondenheid is de sleutel die onze ware aard kan ontsluiten en de achter de bosjes loerende driften van het ego ontmantelt.Ons hart is de toegang tot een nieuwe werkelijkheid en niet de dualistische manier van denken die het brein ons heeft opgelegd.Loslaten wat vertrouwd lijkt in ons denken en luisteren naar de stem van ons innerlijke wezen, die met minder intuïtieve overredingskracht dan vroeger onze keuzes kan vergemakkelijken.

J.J.v.Verre

woensdag 26 september 2007

De vrije wil

----------"Jezus al zegenend",olieverf op hout,J.H.Jurres(1875-1946).


Het lot is een belichaamde toekomst projectie,een gematerialiseerde droom.Zolang de mens de wil van zijn Zelf -de wil van het Goddelijke-laat overheersen,gebeurt in het gebied van de materie en in de zogeheten "werkelijkheid",dat wat hijzelf bewust wil.En daarom beheerst hij ten dele ook zijn lot.Want het Zelf van de mens heeft de macht om die dromen,die in het onbewuste op hun verwerkelijking wachten weer optelossen en tot geestelijke energie om te zetten.Op het ogenblik echter,dat de mens zich met wezensvreemde,niet uit zichzelf voortkomende krachten identificeert of niet als ego gestuurde impulsen vanuit zijn lagere aard herkent en deze als zijn eigen wil erkent,gaat het fout.Er gebeurt iets wat zijn Zelf niet wil,maar wat zich onbewust voltrekt als neurotransmitters receptoren van het limbische systeem activeren.Al denkt hij nog zo zeker,dat het zijn eigen wil betreft.Dan verliest hij het stuur over zijn eigen lot en is de mens volledig overgeleverd aan de blinde krachten van het noodlot.In dat geval ontstaan er uit projecties,uit droombeelden,die zich latent in het onbewuste bevinden,gebeurtenissen die onvermijdelijk zijn en die de levensloop op aarde bepalen.Deze gebeurtenissen geven een richting aan,doch hebben geen formeel doel.De onderlinge verbondenheid van alle entiteiten dicteert het verdere verloop van de gebeurtenissen en individuele wil beïnvloeding verandert niet daadwerkelijk de uitkomsten.Wel zou het kunnen zijn dat een "vrije" wil van niet ego gebonden motieven zich in harmonie met het hogere bewustzijn verkeert en zodoende het lot in een positieve richting kan beïnvloeden.Die enkele momenten in ons leven zijn buitengewoon belangrijk.Dat zijn de momenten van keuzes die er echt toe doen,waar het echt op aankomt.Een ultieme "vrije" keuze op een belangrijk moment in ons leven,noemen we de evolutionaire transformatie momenten.Of dit een echte vrije wil is,of een toevallige samenloop van krachten op een bijzonder moment,is de vraag.De uitkomst van het verloop van gebeurtenissen hangt niet af van toeval,maar is gebaseerd op het Goddelijk plan,het hoger bewuste en het veld van elektromagnetische verbondenheid met alles wat is,wat was en met alles wat nog gaat komen.Het kosmische ritme kan niet worden verstoord en alle aardse veranderingen zijn tot op zekere hoogte gelimiteerd.Gebeurtenissen welke een sterke invloed uitoefenen op de aarde als geheel,zullen door andere moeten worden gecompenseerd.Alleen dan kan het kosmisch plan,met al z'n cycli in meerdere dimensies ten uitvoer worden gebracht.De invloed van vrije keuzes op aards niveau kan kosmisch gezien onbelangrijk lijken,maar de som van alle "vrije" keuzes tezamen zeer zeker niet.De discrepantie in deze stelling zit in het volgende:als een "vrije"keuze mogelijk is vanuit ons hogere Zelf en andere "vrije" keuzes ook,dan kan dit alleen worden gehonoreerd binnen het kosmisch plan.Als keuzevrijheid betekent kiezen voor die zaken,welke leiden tot een verheven ideaal,waarvan de uitkomst vaststaat,dan is er eigenlijk niets om echt voor te kiezen.We doen mee met het goddelijk plan of niet.De enige vrije keuze die een mens kan maken zijn dan onbelangrijke zaken,zoals:ik beweeg 3x mijn rechter wijsvinger op en neer.En zelfs die keuze is niet voor een ieder mogelijk om uittevoeren.Een andere gedachte is,dat er veel vrije keuzes op aarde bestaan,doch dat alle dreigende ontsporing van de kosmische wetten vanuit andere dimensies moet worden gecompenseerd.De mens op aarde heeft een vrije wil,mits de gevolgen van zijn gedrag binnen de speeltuin beperkt blijven.Heel veel zaken,die de mens wil kan hij niet bereiken, omdat de informatie ontbreekt.De informatie hoe hij z'n wil in daadkracht kan omzetten.Hoe een gedachte gematerialiseerd kan worden.Misschien kan een wil pas manifest worden als de geheimen van het wiskundige leven worden geopenbaard en als de mens wordt ingewijd in de kringloop van geest en materie.Hoe een wil in daadkracht en materie om te zetten is een kunst,welke kan worden geleerd.Zwaartekracht omzeilen,stoffelijke bindingkrachten manipuleren,bewust kunnen afstemmen op het elektromagnetisch netwerk wat ons allen omringt.
Misschien bestaat een "vrije" wil alleen onder die omstandigheden,
waarbij we niet meer vrij zijn maar gebonden aan de strenge wetten
van een nieuwe wereldorde,die de mens naar een hogere dimensie tilt.

J.J.v.Verre.

dinsdag 25 september 2007

De onzichtbare werkelijkheid


Alles wat voor ons zichtbaar is, wordt gevormd door op zichzelf onzichtbare kleine deeltjes die snel rond tollen in de microwereld.De zichtbare vorm in onze dimensie is een projectie van een onzichtbare werkelijkheid in een gematerialiseerde wereld.Wat wij zien als werkelijkheid is de verdichting van elementaire materie,welke een vorm creëert die voor ons als grootheid herkenbaar is.Deze vorm van gematerialiseerde energie wordt geboren en gaat weer verloren in de tijd.Hoe lang iets blijft bestaan hangt af van de aard van het materiaal, de zorg waarmee het wordt bewaard en de destructieve krachten die erop inwerken.De tijd welke verstrijkt tussen het ontstaan en vergaan lijkt voor ons een lineair gebeuren, doch vanuit de onzichtbare werkelijkheid is dit niet het geval.Vanuit de niet zichtbare werkelijkheid is de tijd zoals wij tijd kennen een tijdloos begrip en zijn de punten op onze tijdlijn niet lineair.Hoe kunnen we ons dat nu voorstellen?We stellen ons twee punten op onze tijdlijn voor, twee momenten welke we ons helder voor de geest kunnen halen.Als voorbeeld: onze 16e verjaardag en 11 sept. 2001.Onze beleving van een dag is een volgorde van gebeurtenissen,welke op die dag hebben plaats gevonden in onze belevingswereld.Onze belevingswereld wordt begrensd door ons denken en door ons waarnemingsvermogen,welke weer wordt bepaald door de gevoeligheid van onze zintuigen.Binnen de zintuigelijke gewaarwording bestaat er een scala aan interpretatie mogelijkheden, welke gekoppeld zijn aan bewustzijn.Dit bewustzijn is niet plaatsgebonden en heeft geen tijdsgebonden relatie met een zintuiglijke prikkeling.Als we op een kalender de dagelijkse hoogtepunten zouden noteren en als we terug zouden kijken wat er vanaf onze 16e verjaardag tot aan 11 sept. 2001 is gebeurd, dan lijkt de relatie lineair te zijn, omdat we uitgaan van een lineair opslag medium zoals een kalender.In werkelijkheid wordt ons leven niet afgestempeld als er weer een uur of dag voorbij gaat.Ons lichaam maakt eerder een soort verval mee wat meer in de buurt komt van een lineaire tijdsrelatie, hoewel energetisch gezien ons lichaam in die tijdspanne al miljoenen keren opnieuw is opgebouwd en nog geen lichaamcel bewaard is gebleven.Eigenlijk zijn wij in die periode nieuwe mensen geworden.Ons bewustzijn dat niet plaats gebonden is krijgt nu te maken met het gegeven van onze 16e verjaardag. Welke data zullen dan verschijnen? Wat zou voor het bewustzijn belangrijk kunnen zijn om te vermelden? Het aantal keren dat we gelachen hebben,aantal minuten van kwaadaardige gedachten,mate van mededogen,aantal liefdevolle gedachten,emotionele afhankelijkheid,de mate van tevredenheid,misschien van echt gelukkig zijn,hartfrequentie,aantal gedachten per tijdseenheid? We weten niet wat ons bewustzijn relevant vind om te vermelden, maar we weten wel dat het geen kalenderdag aantekening is.Laten we proberen af te stappen van de idee dat het menselijk leven zich langs een lineaire tijdlijn verplaatst en dat die lijn kan worden getrokken als twee punten bekend zijn.Als we twee markante punten in ons leven willen belichten, dan lopen er misschien wel meerdere tijdkrommingen doorheen.Als we de tijd zien als een zich oprollende, roterende spiraal, dan bestaat er een cyclisch gebeuren wat zich niet alleen herhaalt, doch waarbij ook tijdsmomenten zich zullen herhalen.Als we de tijd zien als een multidimensionale grootheid, dan kunnen er meerdere tijdsmomenten door elkaar lopen zonder dat wij dat zouden opmerken.Als de materie in de ene tijdsdimensie een andere trillingfrequentie heeft,zouden we dat niet opmerken, zolang deze trillingfrequentie niet aangepast kan worden.We zouden ons kunnen voorstellen dat onze aarde meerdere entiteiten bevat,welke we niet kunnen waarnemen, omdat deze buiten ons trilling bereik liggen.De kleinste microdeeltjes hebben dan een spin welke niet tot een waarneembare verdichting leidt.De onzichtbare werkelijkheid is misschien wel veel verrassender dan wij denken vanuit de illusoire zichtbare wereld.De werkelijkheid die ons bewustzijn bezielt, is tijdloos en immer gericht op het huidige moment.Het meer dimensionale karakter van de werkelijkheid en het eerder genoemde concept van de multidimensionale werkelijkheid.Alles dat bedacht kan worden is waar in een meervoudige projectie van het enkelvoudige.De onzichtbare werkelijkheid moet zichtbaar worden gemaakt in ons denken en daarmee kunnen we meer problemen oplossen, welke nu onoplosbaar lijken.

J.J.v.Verre. 2 maart 2004

woensdag 19 september 2007

De Lichtheid van ons bestaan.

------------------Acryl op linnen, Mieke Westenburg.

Lichtheid is een staat van zijn,die oneindigheid weergeeft.Het licht als oneindige expressie van energie, voortgekomen uit het niets van duisternis.De mens is een schijnwezen in de multi-dimensionale werkelijkheid.Opgesloten tussen geest en materie.Een koorddanser op de tijdlijn tussen verleden ,heden en toekomst.Een deelnemer aan het levensspel tussen geboorte en dood.Tussen weten en weer vergeten en tussen ik en ons allen.Een stoffelijk lichaam geleid door het ongeremde ego.Maar ook het gematerialiseerd lichtwezen uit het goddelijke,uit de energie van het verbondene.Het scheppende, uitstralende,dienende en onbaatzuchtige levende wezen.De entiteit die immer opzoek is naar de spirituele bron van zijn bestaan.Wat brengt de mens in de ene of de andere rol?Er is een script,het karma,het voorbestemde vanuit de kosmische visie van alles wat is en alles wat zich in cycli herhaalt.Is er alleen een kosmische leidraad en wordt het aardse leven bepaald door een veelheid van interacties,waarbij bewuste en onbewuste keuzes een rol spelen?Wat is een bewuste keuze en wat niet?De spirituele filosofie ziet de lichtheid van ons bestaan als volgt:alles wat wij als mensen kunnen bedenken is waar en ook alles wat we nu nog niet kunnen bedenken heeft een energetische plaats als toekomstige werkelijkheid.Wat betekent dit? Alle mogelijkheden bevinden zich op verschillend energetisch niveau en de waarheid van het ene sluit de waarheid van het andere niet uit.De multidimensionale of multi-energetische waarheid geeft aan,dat niet het antwoord belangrijk is,doch alleen de vraag; de vraag is waar het om draait en de antwoorden kunnen velerlei zijn.Om een waarheid te vinden is het alleen noodzakelijk om de vraag te begrijpen.
Als we nu als mensen onze levensvraag begrijpen,zal uiteindelijk het antwoord misschien tegenvallen,omdat de noodzaak voor het vinden van een uniforme waarheid niet meer opgaat.Om terug te keren naar ons uitgangspunt: ego of lichtwezen? Wie is "ik" anders dan jij? Het"ik"in jou is niet van mij.De vraag luidt: wie ben ik?Dat is de levensvraag en het antwoord daarop is niet belangrijk.Wie ben ik?In deze vraag ligt opgesloten,wie kunnen we dan wel zijn,wat zijn onze mogelijkheden? Als we nadenken over deze vraag,zonder een direct antwoord te geven,zullen we beseffen dat de mogelijkheden veel groter zijn,dan een antwoord zou vermoeden.Om een vraag echt goed te begrijpen moeten we afstand nemen van antwoorden en onszelf doordringen van de mogelijkheden welke wij bezitten om ons ego te omzeilen en ons werkelijke "zijn" te profileren.Het lichtwezen in ons allen is aanwezig als wij dit willen en luistert naar de vraag wie wij zijn.De lichtheid van ons bestaan geeft als antwoord: de waarheid is een veelheid van energetische botsingen,welke een nieuwe energetische toestand kan creëren in een veld van gelijke waarneming,doch ook een veld met een andere trillingfrequentie kan beïnvloeden.In hoeverre het leven zich als script ontrolt vanuit een kosmische zienswijze of de menselijke wil een beslissende factor is in de loop van de gebeurtenissen is minder opportuun als we de vraag nader analyseren,dan dat we te snel gaan discussiëren omtrent een divergerend antwoord.

Binnen de vraagstelling:wat beïnvloed onze levensloop?,zijn zoveel deelvragen te ontleden dat we begrijpen dat een aansluitend antwoord niet mogelijk is.Ook op de vraag: wat is denken? verwacht niemand een compact antwoord.
Om terug te keren naar de lichtheid van ons bestaan en te begrijpen wie wij zijn,moeten we afstand doen van ons vertrouwde denken en ons open stellen voor de grondbeginselen van de spirituele filosofie,omtrent waarheid en werkelijkheid.Het concept dat alles dat bedacht kan worden waar is,in een meervoudige projectie van het enkelvoudige.

J.J.v.Verre.

zaterdag 8 september 2007

Tevredenheid

-------------------Acryl op papier, Mieke Westenburg.

Wachten op een gevoel van blijheid , een moment van inzicht in alles wat mooi is en liefde opwekt.Een harmonie van willen en afwachten, van verlangen en verkregen, van energie en materie.Tevreden zijn is het allermoeilijkste, maar tevens het allermakkelijkste wat er is.Moeilijk maken wat gemakkelijk lijkt.Geluk voelen met de toestand van personificatie.Gelukkig zijn met het omringende veld van krachten, welke voor- en tegenspoed initiëren.Weten dar het radeloze hebzuchtige en het goddelijke liefhebbende elkaar afwisselen.Zijn met alles wat ons omgeeft en ons doet stilstaan bij de schoonheid van
de natuur , de kleurende warmte van de zon en de stilte van de nacht, die ons de werkelijkheid ontneemt en ons doet terugkeren naar de fantasie van het licht.Het licht als bron van alles wat leeft en geleefd heeft in de schaduw van vormen en gedachten.Vormen rijkdom in niet aflatende passie voor contrast en andere zwartwit verhoudingen.Schoonheid in zijn pure, ontluikende vormen van speelse onwetendheid.Evenwicht in macht en onderdanigheid.Het spel van voor- en tegenspoed, van ziek voelen of krachtig zijn.Een goed gevoel over jezelf, een afschermen van negatieve invloeden, het weten dat alles wat kan komen een verrijking betekent van een armer verleden.Tevreden zijn is een spirituele zijnstoestand, die is vergeten wat ontevreden was.Duistere dromen drijven vrij in onzekerheid buiten mij, als het koude weer buiten een kas waarin alles warm en vochtig is en zorgt dat vruchten en bloemen niets te vrezen hebben van hagel en vorst.Het passief weten dat alles goed is voor hen die geloven dat rechtvaardigheid niet bestaat.Maar het recht op waardigheid een vanzelfsprekendheid is die de vaardigheid rond het recht niet mag ondermijnen.Het echte weten dat alles dat niet goed is krachtig veranderd moet worden in een richting van gelijkheid en kansrijkheid.Tevreden zijn met jezelf is misschien wel het ergste dat er bestaat en is uiteindelijk de bron van ontevredenheid.Tevreden zijn is een veel verder omvattend gevoel van spirituele kunst, die aan het ego is ontsnapt en zich heeft begeven in het hart van menszijn.Tevreden zijn moet van een individueel welbevinden, naar een gevoel van verbondenheid gaan, waarin wij mensen ons gaan beseffen, dat er geen individuen bestaan, doch alleen fictieve ideeën van solitaire gedachten in een netwerk van verbondenheid.
Tevredenheid zal dan pas tevreden zijn initiëren , als aan deze voorwaarden
is voldaan.

J.J.v.Verre.

dinsdag 28 augustus 2007

2050


-------------------------Acryl op papier,Mieke Westenburg.

Duistere dromen drijven vrij over de aardse beschaving zonder mij. Aardse herinneringen gaan terug tot 2020,een jaar met afgrijselijke ellende in vele delen van ons eens zo mooie wereldparadijs.Geen overlast van water,van stijgende zeespiegels, van smeltende ijskappen ,maar van droogte en stof.Van uitbreidende woestijnen,verzengende hitte en van niet aflatende stank van zwavel en andere irriterende gassen.Het dualiteitjaar begon zoals 2019 geëindigd was,met dreigende conflicten van naties die allen beschikten over verschillende soorten van kernwapens.De nucleaire schrik van 2012 was nog niet vergeten en de vroegere antieke ruïnes als toeristische trekpleisters staken schril af bij de nieuwe bezienswaardigheden van diepe kraters en geblakerde steden.De hel van 12 heeft de hemel van het verleden gesloten.Alleen het gevoel van enige ontspanning, als er direct niets afgrijselijk gebeurde,gaf een soort gevoel dat met liefde en warmte was te vergelijken.Weemoed, verslagenheid en uitputting vormden de leidraad naar een naderende toekomst.Mijn laatste herinneringen aan dubbel twintig gaan terug naar een dag in juni waarbij de stroom voor de zoveelste keer was uitgevallen en weer geen communicatie via de verschillende Internet verbindingen mogelijk was.Ons noodaggregaat in de schuur werkte al langere tijd niet meer nadat de gastoevoer was afgesloten.Zonder Internet was het contact met onze kinderen al langer verhinderd. De grote luxe die ons gezin had gekend rond de eeuwwisseling, was een droom die beelden van verbazing opriep, verbazing over wanneer en waar het in feite was misgegaan. Duistere krachten hadden vanuit het niets de betrekkelijke harmonie in chaos veranderd. Extreme zoneerupties, aardbevingen, en vooral de hoge, aanvankelijk onbegrepen stralingactiviteit had de menselijke samenleving ondermijnd.De spirituele groei had plaats moeten maken voor negatieve energie en toenames van zelfdodingen. Wat had moeten leiden tot toenadering, mededogen en menselijke verbondenheid leidde tot angst, primitief gedrag en versterking van de individuele gevoelens. Hoe mijn laatste herinneringen precies waren ben ik vergeten of heb ik verdrongen. De huidige beelden zijn weer schoon, gewassen en bezitten weer liefde. Het cyclische gebeuren van alle energetische botsingen brengt een lichte en een schaduwzijde over de aarde, maar niets zal een blijvende ontwrichting veroorzaken. In mijn lichtwereld is alles helder, bereikbaar en heb ik geen Internetverbinding nodig om mijn dierbaren te bereiken.Wel zou ik als mens nog eens het aardse leven willen doormaken en weer het gevoel willen ervaren van onwetendheid en onvolkomenheid,maar niet van angst en emotionele ellende.Ook de korte tijdservaring geeft een gevoel van knusheid die zich in het universum niet openbaart. Ook de ongecompliceerdheide van denken is iets wat mij als ex aardbewoner blijft aanspreken.Het nu van 2050 en het toen van 2020 heeft in de universa nog geen directe veranderingen gebracht.Op aarde hebben zich wel veel veranderingen voltrokken,zoals een uitroeiing van een deel der bewoners, terwijl nieuw gemuteerde organismen overleven in gebieden met verhoogde straling en een nieuw gevormde wereldregeling die wordt geleid door mensachtige wezens.Ik vergeet of het nu de toekomst of het verleden betreft wat op aarde zich afspeelt De virtuele werkelijkheid is inpasbaar in mijn huidige bestaan omschrijving, het spiegelt mijn energetische kracht in het licht na de duisternis.In mijn gedachten blijven de beelden uit het verleden bestaan en geven steun aan de hemelse opvattingen van menselijke waardigheid. ik vlieg niet, maar verplaats me in de eeuwigheid en bereik het doel door visioenen van gebotste energieën met elkaar te verbinden.Het zou morgen een dag later kunnen zijn, maar ook 3 maanden of 2 jaar.Ik ben jou en ieder ander in deze andere wereld en zie de aarde als een schimmige vlek rondtollen in een zinloze strijd tussen verleden en toekomst.God heb ik nog niet persoonlijk ontmoet. Begrijpen wie mijn ziel dirigeert is nog niet mogelijk, maar misschien is het de gezamenlijke kracht van meerdere velden van energie die ook in deze nieuwe dimensie God vertegenwoordigt.Mijn zijn drijft vrij als een droom buiten mij; binnen mij bestaat een uitwisselbare energie van alle mogelijkheden.In deze dimensie zijn alle werkelijkheden volledig uitwisselbaar met alle mogelijke illusies en zijn de energetische mechanismen die een werkelijkheid scheppen,transplanteerbaar in tijd en ruimte.

J.J.v.Verre.

april 2007 voor H.Bemboom

donderdag 9 augustus 2007

Het Niets


----------------------Acryl op linnen,Mieke Westenburg.

Het Niets beschrijven zal voor iedere pen een uitdaging vormen.Het Al,het alles dat ons omgeeft,dat uit het Niets is ontstaan.Over het Al zijn ontelbare beschrijvingen bekend.Als we nu kijken naar alle hoedanigheden van het Al,hoe interessant moet het Niets dan wel niet zijn.Het Niets,de onsterfelijke dimensie van het Al.Het Niets als baarmoeder van alles wat ons omringt.De levensvormen,het wonder van geboorte, bewustzijn niveaus,gedachtengoed,conflictsituaties en de kracht van natuurrampen.Het Niets moet meer zijn dan wij van niets verwachten.We benoemen het Niets zo,omdat we niet iets kunnen waarnemen.Maar misschien zijn wij en de materie, alleen maar uitsparingen in het Niets.Uitsparingen in het krachtenveld van alles wat is.Het Niets bevat de onderlinge verbondenheid,de L-energie,welke het leven in stand houdt.Deze 5e kracht van subtiele,intelligente energie,welke naast de zwaartekracht, de elektromagnetische energie en de sterke en zwakke nucleaire energie in ons omringende heelal en mogelijk daar buiten bestaat.Het Niets als onbekende materie die in het heelal aanwezig is.Het heelal,een begrip met onvoorstelbaar grote ruimte, dat in ons voorstellingsvermogen een bijzondere plaats inneemt.Het heelal inspireert ons, heeft geheimen in zich opgesloten en werkt beangstigend, omdat het de nietigheid van de mens laat zien.Globaal bestaat het heelal uit 4% normale materie,23% uit donkere materie van onbekende aard en 73% uit donkere energie,welke als een soort van anti-zwaartekracht werkt.Dit laatstgenoemde energie veld zorgt er voor,dat het heelal "eeuwig" zal blijven uitdijen en dat ook steeds sneller zal gaan doen.De kans dat er ooit inkrimping plaats vind is erg onwaarschijnlijk,doordat er te weinig materie aanwezig is.Alle massa's(sterrenstelsels met planeten)trekken elkaar aan d.m.v. zwaartekracht,een begrip dat toepasbaar is binnen ons zonnestelsel,maar het is de vraag of het begrip zwaartekracht overal in het heelal hanteerbaar is.Dus relatief te weinig materie en te veel anti-zwaartekracht.Hierdoor zal een cyclisch patroon van inkrimping tot aan de oerkern niet plaats vinden(Big Crunch).Wel zou het theoretisch mogelijk moeten zijn dat energie zich in versterkte mate verdicht tot materie en het proces omkeerbaar wordt.Alles wat ons omringt gebeurt cyclisch, dus dit proces uiteindelijk ook.Waarin het heelal zich verplaatst zal voorlopig een filosofische vraag blijven, maar vanuit de rol van het Niets bekeken, is het antwoord niet belangrijk.Mogelijk dat deze uitbreiding plaats vindt in een megaversum, een oer-universum dat ons multidimensionaal omringt.Binnen de spirituele filosofie is al het denken gericht op een multidimensionale werkelijkheid.Misschien is ons heelal wel een 2-dimensionale ruimte, die door de tijdkromming zich 3-dimensionaal presenteert.Het zich uitbreidende heelal is een 4-dimensionale waarneming,(3-dimensionaal+tijd),welke zich moet onderwerpen aan de multidimensionale waarheid,d.w.z.de subatomaire deeltjes zijn geen omschreven stoffelijke partikeltjes, maar vibrerende energie-eenheden, die als een soort duo manifestatie aanwezig zijn.Of als deeltje of als golf.Of als mogelijkheid van beide.Subatomaire deeltjes manifesteren zich verschillend in relatie met de waarnemer,waarbij het waarnemend bewustzijn via de L-energie invloed uitoefent op het gene dat wordt waargenomen.Hierdoor staat de vorm van de materie niet vast.Waargenomen werkelijkheden zijn gerelateerd aan bewustzijnsgraad, ook wel trillingfrequentie genoemd.Hierdoor is het mogelijk dat de vorm en eigenschappen van de materie dusdanig kunnen verschillen dat het begrip "werkelijkheid" niet meer van toepassing is.Ook de 3-dimensionale waarneming kan een illusie zijn, als verleden en toekomst zijn verbonden zonder tijdsrestricties.Een denkbaar doel heeft een horizontale dimensie van ruimte en tijd en wordt al of niet gerealiseerd in gedachte of na een tijdsinterval.Een innerlijk doel, gericht op verdieping van bewust-zijn, heeft een vertikale dimensie van het tijdloze aanwezig zijn.Het Niets is in potentie alles en meer dan alles wat is.Het Niets heeft de mogelijkheid in zich om alles wat zou kunnen zijn te realiseren.Alles wat we kunnen bedenken ligt in het Niets opgesloten en alles wat we nog niet kunnen bedenken ook.Wij mensen hebben de mogelijkheid ons bewust te verbinden met het Niets.We kunnen niet aan niets denken, maar wel aan het Niets.Om ons te verbinden met het Niets, moeten we niet denken, de ratio omzeilen en ons concentreren op ons diepere gevoel van het hart en de L-energie naar binnen laten leiden via onze ademhaling of meditatietechnieken.Deze subtiele energie van verbondenheid is moeilijk meetbaar en kan voorlopig alleen worden aangetoond met indirecte bewijsvoering.We moeten dan onze opgebouwde grenzen in ons bewustzijn doorbreken en ons richten op ons spirituele bewustzijn.Het bewust zijn, toegang ervaren tot onze diepste transcendentale werkelijkheid.Proberen om ons van de rationele overheersing te bevrijden,door ons innerlijk weten te versterken.Het zijn,zoals de menselijke ziel zich uitdrukt in het Niets.Het Niets is eigenlijk hetgeen waar alles om draait.Het Niets geeft bewustzijn aan de levenloze materie,aan alle levensvormen, maar ook aan alle manifestaties van gematerialiseerde energie welke ons omringen.Het Niets heeft de soorten geschapen, of liever gezegd : de energieën gematerialiseerd en mutaties verricht, waardoor evolutie van een soort kon plaatsvinden.Het Niets is niet het goddelijke zelf, maar het Niets is goddelijk bewustzijn wat alles ervaart.Wij mensen kunnen ons op het Niets afstemmen om te creëren.Deze creatieve mogelijkheid is eindeloos, onbegrensd, en kan zich uiten in elke dimensie van klank,vorm, kleur, maar ook het creëren van ongeluk, ligt in het Niets opgesloten en wordt door het denken geactiveerd.Het denken van negatieve gedachten en nare ervaringen verdicht zich tot een pijnlichaam.Het pijnlichaam is ook een energieveld, maar van opgesloten levensenergie,welke niet meer stroomt en zich verbonden heeft met gebeurtenissen uit het verleden.Als we ons nu kunnen verbinden met het Niets, door ons te richten op ons innerlijke zelf, ons spirituele bewustzijn en de grenzen van ons bewustzijn sublimeren,dan opent zich een nieuwe dimensie waarin onderlinge verbondenheid zich kan manifesteren in vrede en mededogen.Onze individuele zijnskenmerken kunnen verschillend blijven,maar respect voor anders denken zal toenemen,door inzicht in andere waarheden,door een gevoel van verbondenheid en door de wetenschap dat alle werkelijkheden met het Niets zijn verbonden.De verschillende waarheden, welke wij bedenken,zijn verbonden met meerdere werkelijkheden en afhankelijk van het bewustzijnsniveau gerelateerd aan verschillende trillingfrequenties.Hierdoor kunnen we met een hoge trillingfrequentie meer werkelijkheden aanschouwen.Dit zou kunnen betekenen dat hoge intelligenties, welke ook met het Niets zijn verbonden, ons kunnen waarnemen, maar wij hen nog niet.Misschien dat het begrip "engel",als boodschapper uit een andere dimensie,een lichtwezen met een hoge trillingfrequentie is.
Het Niets zal zich ontsluiten en de nieuwe werkelijkheid van leven in verbondenheid kan zich ontwikkelen.We zullen vertrouwen moeten hebben in het Niets en vertrouwen in de beste versie van onszelf, in verbondenheid met al wat is en met het Niets van alles wat niet is.

J.J.v.Verre 2-11-2001

maandag 23 juli 2007

Tijdloos


-----------------------Acryl op linnen, Mieke Westenburg.

Het begrip tijdloos bestaat binnen ons denken als iets waarbij het format zo sterk is dat verandering niet noodzakelijk is om een andere werkelijkheid te ontmoeten.Ook het begrip mens is zeker niet perfect omschreven en een tijdloze component hiervan is moeilijk voorstelbaar in een aan tijd onderworpen samenleving.Wij zitten opgesloten in een ruimte tussen verleden en toekomst.De associatie tussen tijdloosheid en mens wordt beschreven in de spirituele literatuur.Hierbij speelt het zijn van de mens een cruciale rol.Het stoffelijke compartiment heeft een belangrijke evolutie doorgemaakt,maar hoe staat dit met spirituele zaken?De spirituele filosofie vraagt zich af of het menselijk zijn,het goddelijke ik,het geïncarneerde lichtwezen niet aan verandering onderhevig is.De energetische zijnstoestand van alle entiteiten heeft te maken met verandering in elektromagnetische veldsterkte,die plaats vindt door kosmische verplaatsing,straling invloeden en energetisch verval van elementaire deeltjes waaruit ons lichtwezen is opgebouwd.Misschien dat ook de toename van menselijk bewustzijn,zich vertaald in energetische veranderingen in ons spirituele zijn.Verdichting van sommige elementaire deeltjes,verandering in spin,kunnen de eigenschappen van ons goddelijke zijn veranderen.Als we het kosmische geheel als entiteit beschouwen,bestaande uit een netwerk van energetische deeltjes,welke onderling zijn verbonden in het veld van informatie.Het universele dat met alles is verbonden,zal met de mens mee evolueren.Het spirituele van nu is anders dan het spirituele van 100 jaar geleden,maar het spirituele kent evenals de werkelijkheid geen tijdsrestricties.Deze denkrichting is dus onjuist en heeft te maken met het feit dat ons denken niet tijdloos is.Het tijdloze element is niet te begrijpen voor onze hersenen.In een tijdloze dimensie staat alles vast en is evolutie niet mogelijk.Wat betekent tijdloos nu echt?
Tijdloos betekent de werkelijkheid van alles wat is,de informatie van alles wat was en alles weten wat nog moet komen. Tijdloos is alles wat buiten ons denken ligt en binnen ons denken het bedenken van alles overspant.Het universele weten van het kosmische gebeuren,de relatie van het allerkleinste met het allergrootste.Maar ook de dimensie zonder polariteit is tijdloos; het licht zonder duisternis,de liefde zonder haat en het goede zonder het slechte.Een tijdloze mens is zinloos,omdat het beleven van een tijdloos leven niet bijdraagt aan een zinvol verblijf op onze planeet.Wel zouden we tijdloos kunnen denken over zaken welke ons cyclisch beïnvloeden,zoals leven en dood,dag en nacht, slapen en waken.In dit tijdloze denken ontstaat misschien ruimte voor nieuwe ideeën welke de mens kan leiden naar andere opvattingen over gepolariseerde onderwerpen.Een van de belangrijkste regels in een niet gepolariseerde wereld is dat alles met liefde is verbonden en een ieder verantwoordelijk is voor alles wat hem of haar overkomt.Schuld en slechtheid bestaan niet zonder polariteit in een tijdloos denken.Alles is met liefde en mededogen vervuld en zal zich versterken door het veld van verbondenheid,dat verdere bewustwording genereert.Een utopie welke nu nog lang niet haalbaar lijkt,maar welke mogelijk wordt als het menselijk ras zich bewust verdiept in zijn innerlijk weten en de mogelijkheid krijgt om zijn trillingfrequentie te verhogen.Dan zal het tijdloze in de mens ontwaken en de werkelijkheid zichtbaar worden.Een tijdloos vooruitzicht wat ons nu de opdracht geeft om tijdloos te denken.

J.J.v.Verre 21-2-1999

donderdag 5 juli 2007

Wat is de zin van het leven ?


Een vraag als deze kan je alleen aan jezelf stellen,omdat een intuïtief antwoord het dichtste bij de multi-dimensionale waarheid zal komen.Deze waarheid is niet zichtbaar vanuit ons aardse denken,maar kan alleen vanuit de meer dimensionale werkelijkheid naar ons toe komen.Een rationeel antwoord zoals: het leven te ervaren,zoals het leven zich aandient of te zorgen dat de beste creatie van jezelf wordt verwezenlijkt is niet zinloos,maar geeft zeker geen antwoord op de vraag.Het antwoord op deze levensvraag is in feite niet belangrijk,want het leven draait niet om deze vraag,maar om duizenden kleine vragen, die verwijzen naar de essentie van de dingen die ons bezighouden.Ook deze kleinere vragen,die filosofisch gezien de levensvraag vereenvoudigen,verdienen een intuïtieve benadering.Hoe brengen we deze benadering tot stand,hoe vinden we de weg tot deze voorgevoelens,tot deze instinctieve mogelijkheden?Intuïtie is eigenlijk antwoord krijgen op de vraag welke men zichzelf stelt en het antwoord tot stand komt door integratie met het veld van informatie.
Welke als het ons omringende zero point field of akasha veld bekend staat.
Dit morphogenetisch veld van elektromagnetische origine gedraagt zich als het door Jung beschreven archetype,maar dan op kosmisch niveau.De intuïtie wordt verzwakt door ons denken,maar als we weten hoe we onze intuïtie kunnen versterken, kan dit heel goed met ons denken samen gaan en ons op een meer uitgebalanceerde manier in afwegingen bijstaan.Onze hersenen en ons hart in alliantie.Hoe kunnen we onze intuïtie nu versterken?Door oefeningen te doen,welke ons inzicht geven wat intuïtieve informatie is,wat we moeten doen om deze te kunnen ontvangen en hoe we deze informatie kunnen integreren in ons dagelijkse handelen.Het luisteren naar intuïtieve gedachten vereist een vertrouwen in jezelf,als spiritueel wezen.Vragen kunnen nu direct aan jezelf worden gesteld,doch moeten zo worden geformuleerd,dat de mogelijkheid van een niet bedoelde interpretatie wordt vermeden.Antwoorden kunnen komen via geassocieerde gedachten,vluchtige denkbeelden,fantasieën of dromen.Het is de kunst uit deze veelheid van informatie die zaken op te pikken,welke relevant zijn voor de gestelde vraag.Ook hierbij kan de intuïtieve kracht ons helpen.Als we nu de levensvraag willen beantwoorden begrijpen we beter dat er geen uniform antwoord kan zijn,ook al maken we gebruik van een netwerk van verbondenheid.Want de vraag die wij onszelf stellen geeft een gespiegeld antwoord en geen uniforme verklaring voor alles wat is.Het antwoord zal voor ons wezenlijk zijn,als we de waarde ervan ervaren en ons realiseren dat dit zo belangrijk is,omdat we zelf niet in staat zijn dit te bedenken.De vraag zelf is het antwoord in een multi-dimensionale werkelijkheid.Het antwoord is alleen een projectie van mogelijkheden in onze aardse dimensie.

J.J.v.Verre.

maandag 2 juli 2007

De Waterdruppel


Wat heeft de spirituele filosofie te melden over een druppel water?Een druppel water,bekend van de regen, een lekkende kraan,een traan,en een druppel aan de neuspunt,een veelheid van verschijningsvormen.Een druppel water,een kleine hoeveelheid water die bolvormig is, wanneer deze ergens ligt of vrij valt.Die bolvormig is met een staart(druppelvorming) op het moment van loslaten.Een druppel water bestaat uit 10^20 moleculen water.Een molecuul puur water bestaat uit 2 waterstofatomen en 1 zuurstofatoom. Met als structuurformule H2O.Twee H-atomen die met een tophoek van altijd 104,5 graden zijn verbonden met een zuurstofatoom.De afstand tussen de atomen bedraagt altijd 0,095718 nanometer (=10^-9 meter).In de ijsfase bedraagt de eerder genoemde tophoek 109,5 graden.Volgens observationele studies vormen watermoleculen snel wisselende hexa-pentagonale structuren.(uit:Waterexpert).Water leeft ook zonder enig levend organisme.De verhouding 2 waterstofatomen op 1 zuurstofatoom gaat alleen op bij een ph van 7.Is het aantal H+ ionen groter dan het aantal OH- ionen,dan noemt men het water zuur.Wanneer het aantal H+ ionen kleiner is dan het aantal OH- ionen wordt het water basisch genoemd.Water staat voor leven,het is noodzakelijk voor al het leven op aarde. Het is een van de elementen waarop oude geneeswijzen zijn gebaseerd.Het staat ook symbolisch voor zuiverheid en puurheid.Zuiver water staat voor natuur.De waterdruppel is klein maar volmaakt in zijn vorm.In de natuur vinden we de regendruppel op bladeren,bloemen en op spinnenwebben in de vorm van dauw.Als we een foto bekijken van een roos met en zonder waterdruppels erop,dan zien we een roos met druppels als een frisse, levende en pure roos.
De frisheid van het leven is geassocieerd met water en m.n. waterdruppels.Hoe klein die druppels ook zijn,ze vormen een oceaan in verbondenheid.Het water volgt een kringloop, evenals de kosmische cycli en het leven en dood op aarde.Als de zon het water in de oceanen verwarmd, dan zal de bovenste laag verdampen.
De waterdamp stijgt op tot hoog in de lucht.Er is ongeveer 430 000 vierkante km verdampt water in de lucht. Daarboven is de temperatuur veel lager,de waterdamp condenseert.Het verandert in hele kleine waterdruppeltjes die direct weer veranderen in ijs. Omdat de waterdruppels zo klein zijn zweven ze in de lucht.Op grote afstand zie je ze als wolken.De wolken worden door de wind verplaatst.Als een wolk te zwaar wordt,vallen er ijsdruppels naar beneden en smelten onderweg tot regendruppels.Ongeveer 90% valt terug in de oceanen en 10% van de neerslag valt terug op aarde.Men heeft berekend dat één watermolecuul er 38 000 jaar over zou doen om een totale kringloop te doorlopen:vanuit de oceaan,via de atmosfeer en via het grondwater weer terug naar de oceaan.Een watermolecuul zou in 1000 jaar een reis door alle oceanen van de wereld kunnen maken.(uit:water kringloop).Als een vallende druppel het wateroppervlak raakt, vindt een complex proces plaats.Door de uitwisseling van energie tussen de kleine druppel en het grote wateroppervlak worden ingewikkelde vormen en trillingen veroorzaakt.Zo kan een douche een verfrissend en heilzaam effect hebben op het menselijk lichaam.Andere vormen van watertherapie kunnen het lichaam stimuleren om energie vrij te maken,om het zelfgenezend vermogen aan te spreken.Verder kan de kleine waterdruppel toveren met licht,door zich als prisma te gedragen en ons alle kleuren van de regenboog te laten zien.Wanneer de zon een watergordijn beschijnt zien we één van de karakteristieke natuurverschijnselen.Als een waterdruppel valt in een plas water geeft dit een plons.Nadat deze druppel is opgenomen in het grotere geheel,verspreiden de rimpelingen zich als volmaakte cirkels over het verder zo vlakke wateroppervlak,om pas na vele meters verder langzaam uit te doven of totdat de golfjes in het water botsen tegen de terugkerende golfbeweging.Als een waterdruppel valt in een luchtledige ruimte kan deze niet plonsen op een plat oppervlak.Dit plonsen wordt door lucht veroorzaakt en niet door het water zelf.Als we in een experimentele toestand de luchtdruk kunnen laten variëren van 1 bar tot 10 millibar,dan zien we dat de plons volledig verdwijnt bij een luchtdruk van 0,2 millibar.Dit betekent dat waterdruppels op de maan nooit uit elkaar kunnen spatten.Omtrent de energetische processen,welke zich in water afspelen zijn enkele opmerkelijke feiten vermeldenswaardig.Waterdeeltjes hebben zoals de meeste moleculen,atomen en elementaire deeltjes (quarks) een vorm van bewustzijn.Deze vorm van bewustzijn kan zich evenals bij levende organismen verdichten en kan het collectieve bewustzijn toenemen.Door bijvoorbeeld water te koken en daarna weer af te koelen vindt een leerproces plaats,waardoor een kookproces na enkele malen afkoelen anders verloopt dan de eerste keer.Het is bekend van elementaire deeltjes welke langere tijd verbonden zijn geweest,zich paarsgewijs blijven gedragen,ook al is hun onderlinge afstand tot 1,5 km vergroot.
Water is een bijzondere vloeistof.Het kan veel gastmoleculen herbergen,warmte vasthouden en daardoor de temperatuur van zijn omgeving sterk beïnvloeden.
Water, zuiver water is belangrijk voor onze gezondheid.Wat gebeurt er nu eigenlijk in zuiver water,dat we afsluiten van het licht en lucht en wat we diep onder de grond bewaren?Waarom is die vraag belangrijk? Omdat als er iets gebeurt in de vorm van verval van waterstof atomen,we iets kunnen zeggen omtrent het ontstaan van alle materie in onze kosmos. Grote kubieke tanks die onder de grond experimenteel worden geobserveerd met hypermoderne foto- en energie detectoren en het verval van protonen en neutronen kunnen vaststellen.In de tank is het exacte aantal watermoleculen bekend.Deze gegevens zullen ons binnenkort belangrijke informatie verschaffen omtrent het mogelijke ontstaan van de eerste deeltjes en antideeltjes welke na de oerknal zijn gevormd.Water blijft ook wetenschappelijk gezien een bijzondere vloeistof.
Een waterdruppel is net als een mens,vluchtig en nietig op aarde,doch machtig en onsterfelijk in verbondenheid.

J.J.v.Verre.

vrijdag 29 juni 2007

Het parallelle universum


-We leven in een wereld van opeenvolgende gebeurtenissen, die in onze beleving met elkaar worden verbonden.

Het ons omringende alles is meer dan we ons kunnen voorstellen,als we op een heldere nacht naar de hemel kijken en de sterren aanschouwen.We denken dat we de ruimte waarnemen waarin zich de sterren en planeten als lichtpuntjes projecteren.We beseffen ons onvoldoende dat al onze waarnemingen een illusoir karakter hebben,d.w.z. dat het gene wat wij waarnemen niet dat gene is,wat ook in alle werkelijkheden bestaat en dat de dingen die wij niet zien evengoed "illusoir"wel kunnen bestaan.Het feit dat wie wij zijn en wat wij zijn allemaal met elkaar is verbonden en eigenlijk als eenheid aanwezig is in het spel van leven en dood.De echte werkelijkheid kunnen we niet waarnemen.Het is een veelheid van verschijningsvormen,van kleuren,van geuren,van trillingen,van leven.Het wezen van de echte werkelijkheid is de kern van leven,het bewustzijn.Wat we denken te zien, denken waar te nemen is een aangeboren misinterpretatie,wat ons hele denken heeft ontspoord.De waarheid,werkelijkheid, schuld,straf,dood en verstand.We hebben onszelf geleerd om creatief te denken,op te schrijven wat onze mening is.Maar wat wij denken dat onze mening is,is een idee ontsproten uit verbondenheid.Er bestaat geen plagiaat,er bestaat geen schuld en er zou geen straf moeten bestaan.We zouden ons alleen moeten beschermen tegen diegenen,die ons als leden van een maatschappij in gevaar brengen en onze gevoelens van verbondenheid,liefde en mededogen ondermijnen.Schuld bestaat niet.We zijn allen verantwoordelijk voor alles wat ons overkomt en niet degene die ons iets zou kunnen aandoen.Straf is een zaak van Karma,dat niet door ons menselijk denken moet worden geregeld.We zouden ons moeten toeleggen op datgene,wat we niet zien.En weten dat dit de krachten zijn welke ons samenbinden en onze liefde kan versterken.De krachten die ons het onzichtbare gewaad doen aantrekken,wat ons toegang verschaft tot de veelheid van etherische deeltjes,welke 90% van het universum in beslag nemen.
De onzichtbare,subatomaire(etherische)deeltjes,welke de bouwstenen vormen van ons astrale lichaam en net zoals radio- en televisie golfen in de mens omringende wereld aanwezig zijn.Dit aanwezig zijn loopt parallel aan ons zichtbare universum.Er zijn nu een veertigtal deeltjes en antideeltjes bekend.Een van die deeltjes het neutrino kan niet in botsing komen met de vaste stof en kan kilometers dikke loodlagen passeren.Mogelijk dat een astraal lichaam is opgebouwd uit materie,welke op die neutrino's lijken.Daardoor kan een astraal lichaam dwars door muren en gebouwen bewegen,zonder dat het problemen oplevert.Elk van die subatomaire deeltjes kan zich als deeltje of als golf manifesteren,zodat intelligentie kan worden doorgegeven.Het weten is niet het doorgeven van informatie,maar het zijn van onderlinge verbondenheid.Ook het licht wat ons omringt en wordt verspreid door de zonne-entiteit,bezit veel informatie welke wij nog niet kunnen uitlezen, maar ons te zijnertijd zeker zal informeren hoe de huidige aardse problemen kunnen worden opgelost.Dus het licht is niet alleen via de fotosynthese een voorwaarde van ons bestaan,naast onze belangrijkste energiebron,doch heeft ook een belangrijke rol als bron van informatie.Een menselijk wezen laat zich leiden door het elektromagnetisch web waarin hijleeft.Een schrijver denkt dat hij zelf een verhaal verzint,een filosoof denkt dat hijiets bedenkt en degene die zijn mening verkondigt doet dat uit reden welke het ego hem of haar ingeeft.Maar niets doen we eigenlijk zelf of uit het standpunt van verbondenheid gezien,doen we alles zelf.Het verschil bestaat niet en dat moeten we bedenken als we kijken naar alles wat ons omringt,in het parallelle universum.Alle werkelijkheden bij elkaar,de multi-dimensionale werkelijkheid is alles wat we kunnen bedenken en ook alles wat we nog niet kunnen bedenken.En alles is daarbij waar en waarachtig.Het doel van ons leven is misschien het beleven van de tijd tussen geboren worden en sterven.Maar afstand nemen van de waargenomen dingen en ons verplaatsen in de wereld van het(nog)niet waarneembare kan helpen om de illusies van ons denken te begrijpen en de parallelle dimensie te ontsluiten.

J.J.v.Verre.

zondag 24 juni 2007

Denken in dualiteiten


De leidraad in ons aardse bestaan wordt gevormd door drijfveren, welke ons door woelige baren heen loodsten en de strijd om het bestaan in ons voordeel beslechtte.Een strijd tegen honger , pijn en onderdrukking.De drang om te overleven.Oog om oog en tand om tand.Ook in de spirituele litteratuur wordt de mens verdeeld in een hoger en een lager zelf.Een zelfde dualiteit waar we moeilijk van af kunnen komen.Het hogere zelf verlangt naar hereniging en aanvaarding van onze verbondenheid met het geheel van de schepping. Dat verlangen brengt ons door een groot aantal levens,totdat elk deel van het menselijk bewustzijn uit vrije wil terugkeert naar de oorspronkelijke toestand van eenheid.Ons lagere zelf zou ons als energie eenheid willen profileren tot een sterk, trots, slim,rijk en machtig wezen. Een wezen dat autonoom kan opereren en zich niet verbonden voelt met de eenheid van schepping.Dit spirituele gedachtengoed komt voort uit een dualiteit van denken, welke inherent is aan het menselijk beleven van het leven hier op aarde.Een mens is een levende dualiteit, die niet meer weet wat denken zonder tegenpolen betekent. Dag en nacht, licht en donker, mooi en lelijk, goed en slecht.Voor ons normale begrippen; maar wat zou de mens moeten zijn zonder deze dualiteiten?Arm of rijk, geloven of niet geloven, tevreden of niet tevreden, gelukkig of ongelukkig.Allen bekende, in voelbare begrippen met een warme gloed van herkenning op basis van doorgemaakte ervaring.In een multidimensionale werkelijkheid bestaan geen dualiteiten, omdat alles zich spiegelt als een bundel van on geprojecteerde energie. Alle mogelijke werkelijkheden zitten hier nog opgesloten in een waarschijnlijkheid van energetische expressie.Alleen bij een geprojecteerde werkelijkheid gaan zich dualiteiten voordoen, omdat we denken dat het de universele werkelijkheid is.Als we ons zouden bevinden op een planeet uit een ander zonnestelsel,ver verwijderd van planeet aarde en we zouden instaat zijn om aardse energie op te vangen, dan wordt de energie opnieuw geprojecteerd in een andere ruimte- en tijd relatie, met een andere beleving van de werkelijkheid.We moeten ons steeds beseffen, dat onze dagelijkse gewaarwording van de wereld om ons heen, niet de universele realiteit is, maar het resultaat van onze illusies.Die illusies hebben voor ons een werkelijkheidgehalte dat zo groot is,dat we ons niet kunnen voorstellen, dat andere werkelijkheden niet gelijktijdig kunnen bestaan.Dit zelfde geldt voor die dualiteiten die zo van zelfsprekend zijn, dat wij niet kunnen bedenken, niet kunnen rationaliseren, niet kunnen voelen, dat ons leven zonder hen mogelijk is.Wat we zouden moeten proberen, is te onderzoeken of we dualiteiten kunnen laten vallen.Het idee hierbij is ,dat we beter onze positie in relatie met onze omgeving kunnen innemen als we niet voor geprogrammeerd zijn om ons denken te richten tot keuzes welke de dualiteiten ons dwingen.Echte vrijheid van denken is niet kiezen tussen het ene of het andere, doch de energie van beiden sublimeren en de resultante kracht de vrijheid geven om het verdere beloop te bepalen.Het goede zal het slechte niet meer kunnen beïnvloeden , omdat het slechte niet daadwerkelijk het goede verhinderd.De energetische uitkomst zal een geprojecteerde waarheid zijn, die gerespecteerd dient te worden en alleen als ontoelaatbaar kan worden veroordeeld als de leefgemeenschap of het individu wordt bedreigd in z'n veiligheid of bestaansrecht.Een denken zonder dualiteit is niet gemakkelijk voor te stellen, omdat we niet weten waar we over moeten nadenken.Het weten zal de plaats van het denken moeten verdringen en uiteindelijk zal er een moment moeten komen, dat de energie van de multi-dimensionale werkelijkheid zijn weg vindt in de evidence based wetenschap.
Weten en wetenschap zonder rationeel denken,terug naar af?

J.J.v.Verre.

zaterdag 16 juni 2007

Zelfdoding



Zelfdoding blijft een gecompliceerd discussie onderwerp.Vanuit de spirituele filosofie bestaat er nog geen uitgekristalliseerd denkraam,waarbinnen dit item voldoende wordt belicht.Er bestaan wel vele opvattingen,gebaseerd op dualiteiten zoals goed of slecht,ziek of gezond en laf of dapper.Zelfdoding is wel de meest persoonlijke daad,die een mens in leven kan stellen.Het negatieve karakter van zelfdoding wordt versterkt door religie,de leefgemeenschap die kijkt naar het achterblijven van de naast staande,de relatie met de depressiviteit en de mening dat een mens niet zijn eigen leven mag beëindigen als daar geen geaccepteerde reden tegenover staat.Ook het niet invoelbare karakter van de daad roept meestal een afkeurende tegen reactie op. Je eigen leven moedwillig beëindigen zou het karma ondermijnen,maar zou het niet zo kunnen zijn dat deze zelfdestructie juist met het karma is verbonden?Waarom werden zelfmoordenaars,als moordenaars gezien niet als vrijheidsstrijders of helden?Binnen de extremistische islamitische groeperingen wordt zelfdoding voor het geloof,gezien als een daad van opperste verheerlijking.De betrekkelijkheid van deze meningen brengt ons in verwarring en geeft ons het gevoel van onbehagen.Misschien kan een verdere analyse van zelfdoding,spiritueel gezien,nader worden uitgewerkt,om een beter inzicht te verkrijgen omtrent het eigenlijke gebeuren.Het leven op aarde is een spel van "struggle for live",geven en nemen,liefhebben en afwijzen.Ook is er het bewustzijn,die het mysterie van het leven zelf moet trachten op te lossen.Als we ons eerst richten op de twee cesuren van geboorte en sterven,dan zouden we allerlei energetische gebeurtenissen,die de mens in z'n leven tegenkomt,in dit levens kader kunnen plaatsen.Alleen zo zit het niet in elkaar.Onze levensloop is gebaseerd op een energie veld met multidimensionale eigenschappen,waarin geen einde of begin bestaat.In ons drie dimensionale denken bestaat er een begin en een einde als tijd relatie met ons menselijke leven.Als we filosoferen over zelfdoding,moeten we die tijd relatie loslaten en proberen te begrijpen welke mogelijkheden zich allen tegelijker tijd kunnen afspelen.Het multidimensionale karakter van het denken kent geen plaats meer voor dualiteit,dus geen discussies meer omtrent goed of slecht.Wel een onzekerheid over de mate van verbondenheid tussen alles wat is,alles wat was en alles wat zou kunnen zijn als alles toch anders was.Dit is de onzekerheid omtrent het bestaan in het algemeen,de vraag of de mensheid echt bestaat,zoals wij aannemen,of dat er slechts een illusoire projectie bestaat vanuit ons denken.Dit is geen irreële gedachte,als we ons beseffen dat ons stoffelijk lichaam ongeveer 14x per seconde volledig energetisch wordt herbouwd.Ook de onzekerheid van de materie in het algemeen,brengt ons als energie pakketjes dichterbij de gedachten alleen,dan bij gematerialiseerde wezens.Waarom deze zijsprong als we de zelfdoding analyseren? Omdat er bij zelfdoding een versneld proces van dematerialisatie plaats vindt.Een vorm van desintegratie die door de menselijke geest zelf wordt geïnitieerd.Het waarom is niet belangrijk,omdat we ons bevinden buiten het denken in dualiteit.De daad is een ontbinding van het onzekerheids principe,wat zich tussen lichaam en energie afspeelt.De verbittering past bij het levensspel,waarbij zeldoding een overtreding is van de vele spelregels.De spelregels die gemaakt zijn op basis van angst,verdeeldheid en moetwillige overheersing.Ook als wij de oorzaak zien als een uiting van depressiviteit,blijven we denken in dezelfde dualiteit,die het echte begrijpen verhinderen.De meest primaire daad welke een mens op het hoogste niveau kan verrichten,is de stekker eruit halen en de desintegratie van het lichaam versnellen.Dit verdient respect en geen hoon.Shakespeares Hamlet bevat een beroemde monoloog over zelfmoord,die begint met de woorden:
To be or not to be,that's the question.Schopenhauer schreef in:Die welt als Wille und Vorstellung,een commentaar op deze monoloog,waarin hij betoogt dat de keuze tussen "zijn en niet zijn" een gemakkelijke is,maar dat zelfdoding niet de garantie op totaal niet-zijn biedt.(uit :Wikipedia zelfmoord in de kunst).Het niet zijn is spiritueel gezien ondenkbaar en die wetenschap zal de vrijheid van handelen moeten beïnvloeden en niet de dualistische manier van denken.Zelfdoding zal blijven bestaan als een wezenlijk onderdeel van het leven.Het zal verdriet genereren en onbegrip blijven veroorzaken. De zelfdoder mag niet worden gezien als een spelbreker,doch ook niet de illusie koesteren dat problemen hiermee worden opgelost.Het valt misschien veel zwaarder om situaties op te lossen buiten ons aardse bestaan om.Misschien zal de zelfdoder terug willen naar de aardse situatie en betreurt hij of zij z'n daad.Deze mogelijkheid moet ons aansporen om potentiële zelfdoders te onderscheiden en te weerhouden om hun plan uit te voeren.Die medemensen welke in een uitzichtloos lijden persisteren en die wij niet zinvol kunnen helpen om een menswaardiger bestaan te verkrijgen,die zullen wij moeten helpen en terzijde staan,om hun daad in onze daad te transformeren.Alleen dan kan een afscheid in verbondenheid plaatsvinden en kan het niet-zijn worden vertaald in een toestand van zijn buiten ons gezichtsveld.
Het begrip zelfdoding zal plaats moeten maken voor een woord als bewuste levensbeëindiging of als zelf terminatie.Het leven blijft even,als de dood niet meer wacht.Achterblijvers worden tijgers in de duistere nacht.Het weten en toch niet kunnen vergeten,wat het leven ons bracht.Het niet kunnen weten wat we vergeten als de tijd ons verwacht.

J.J.v.Verre.
------------

Reacties:

Beste Jan Jaap, Dec.2011.

Zoekend naar 'zelfdoding' en 'zelfmoord' in combinatie met 'spiritualiteit', vond ik jouw blogpost.

Op zich een interessant verhaal, maar ik heb wel het gevoel dat je twintig liter in een theekopje probeert te proppen en dat gaat natuurlijk van geen kanten.

Ook vraag ik mij af wat mensen, die daadwerkelijk suïcidaal zijn er aan hebben. Weliswaar ben ik het er volkomen mee eens dat je pas écht weloverwogen tot zelfdoding kunt besluiten, als je ook het bredere perspectief van het leven daarbij in ogenschouw hebt genomen, maar die overwegingen moet iemand dan wel al achter de rug hebben, vóórdat de geestelijke of lichamelijke nood zo hoog wordt dat het uiteindelijke besluit 'moet' worden genomen.

Doodsverlangen kan, ironisch genoeg, wel tot een zoektocht leiden, die dat bredere perspectief oplevert. Maar die weg is vaak zo ingewikkeld en met zoveel vaagheden bezaaid - jouw post bewijst dat ook weer - dat menigeen er wel aan ruikt, maar er niet mee verder gaat.

Ik ken legio van dat soort mensen, ook mensen, die zeiden in spiritualiteit geïnteresseerd te zijn. Kwam het bijvoorbeeld tot een onverwachte uittredingservaring - het schijnt dat wel 60% van de mensen zo'n ervaring minimaal één keer in zijn leven heeft (gehad) - of andere concréte spirituele ervaring, dan deinsde men vervolgens tóch terug en ging niet op zoek naar wat de waarde of betekenis van die ervaring zou kunnen zijn.

Grijpen naar medicijnen - terugkomend op suïcidaliteit - is dan de makkelijkste weg. Niet alleen om tot zelfdoding over te gaan, maar ook voor de 'behandeling' van de psychische klachten, die meestal aan suïcidaliteit ten grondslag liggen. Althans die behandeling is ogenschijnlijk de makkelijkste weg, want de weg der medicijnen leidt eerder tot meer verduistering van het bewustzijn, dan tot verheldering ervan, is mijn mening.

Ik wil op twee dingen uit je post wat dieper in gaan:

C: "als we ons beseffen dat ons stoffelijk lichaam ongeveer 14x per seconde volledig energetisch wordt herbouwd."

Het zou kunnen zijn, dat we dus een projectie zijn, vergelijkbaar met film, en dat dit zijn van ons, waarvan wij (over het algemeen) denken dát we dat zijn, niet ons wezenlijke zelf is; een theorie, die in vele spirituele leringen is terug te vinden.

Maar meer dan een interessant weetje is dit 14 x per seconde gevalletje niet. Althans niet voor iemand, die niet begrijpt hoe verstrekkend dit kan zijn en dat je dus ook 14 x per seconde de kans hebt om je lichaam te vernieuwen, ook al kan dat niet in één klap. (Sommigen denken van wel, overigens.)

En als je dan weet dat je psychische gesteldheid makkelijker is te veranderen dan je lichaam, dan opent dit weetje pas wérkelijk perspectief. En het zijn dát soort perspectieven, waar een suïcidaal iemand wat aan heeft of op zijn minst wat aan kán hebben. (Ter uitleg: Je kunt met mentale technieken - visualisaties, hypnose ed - dit soort helings- of vernieuwingsprocessen beïnvloeden.)

C: "Het niet-zijn is spiritueel gezien ondenkbaar" (Verbindingstreepje door mij aangebracht.)

Dat is nog maar zeer de vraag. Voor hetzelfde geld kan je stellen dat het niet-zijn net als het niet-doen (Taoïsme) het hoogste goed is in spiritueel opzicht. Althans als gedoeld wordt op het vrij zijn van het ego. (Wat iets anders is dan dat je ego 'slecht' is of dat je het zou moeten 'vernietigen' of watvoor dingen je dan ook op dit gebied kunt lezen.) Ook in het Buddhisme, als ik mij niet vergis, is de leegte, het niets, het hoogste goed, in die zin dat daar alles uit voortkomt.

Vriendelijke groet, Janus.

Beste Jan Jaap (vervolg),

Je zou een zelfmoordenaar wel als vrijheidstrijder kunnen zien, in die zin dat hij/zij voor het hervinden van zijn eigen vrijheid kiest, maar die dan na de dood denkt te vinden. Maar er zijn betere wegen - zie mijn anorexia verhaal in RE op Richard - maar je moet wel de kracht hebben of vinden om die wegen te bewandelen. Overigens is zeer twijfelachtig of je die vrijheid of rust - die men vaak denkt te vinden na de dood - daadwerkelijk zult vinden. Vele berichten en esoterische leringen wijzen op het tegendeel. Je karma blijft toch bij je of je nu wilt of niet en ongeacht de staat/wereld, waarin je je bevindt.

Overigens - losstaand van jouw betoog - heb ik bezwaar tegen de veel gebruikte term 'zelfmoord', want dat duidt erop dat het iets strafbaars is of zou moeten zijn en daar ben ik het niet mee eens. De term 'zelfeuthanasie', tegenwoordig ook veel gehoord, vind ik alleen van toepassing in situaties, waarin ook de gewone euthanasie toegepast zou (moeten) worden, alleen dan door het individu zelf uitgevoerd.

Wat karma betreft zie ik zelfdoding als karmaneutraal. Maar dan wel de daad op zich bezien. Alleen wanneer iemand er iets mee probeert te bereiken, kan het van invloed zijn op z'n karma. Ik geef twee voorbeelden.

Ik heb eens van een geval gelezen, waarin iemand er heel erg zeker van was dat het beter was voor zijn gezin, als hij zou sterven. (Hij had aanzienlijke schulden, die op zijn gezin drukten, zolang hij in leven was.) Even daargelaten of zelfdoding dan de juiste keuze was – hij heeft het inderdaad gedaan - kan gesteld worden dat die zelfdoding dan goed is voor zijn karma, want het doel was goed.

Ook zijn er mensen, die uit verbittering tot zelfdoding over gaan om een soort wraak te nemen op de naasten, ouders of een ex-geliefde bijvoorbeeld. Geloof het of niet, maar dit komt ook voor, zeker in de planfase en zeker wordt er ook in die zin mee gedreigd. Dat lijkt mij dan niet zo best voor zo'n persoon's karma, zowel het dreigen als het doen met dat motief. Maar als die wraak plaats vindt, bijvoorbeeld in het kader van een voorgeschiedenis van sexueel misbruik, dan vraag ik me weer af naar welke kant de karmabalans zal uitslaan.

In ieder geval zal iedereen het mededogen van God ervaren. Dit is geen kerkelijk praatje tussendoor, maar meer een metaforische stelling en zelfs dat niet, het is een praktische, want ik ben overtuigd van de eeuwigheid van het leven, ook in eerste instantie individueel en dus kan je later alsnog andere keuzes maken en zo fouten herstellen. Anders zou 'bad' karma nooit gecompenseerd kunnen worden.

Indien dergelijke 'positieve' of 'negatieve' motieven géén rol spelen bij de zelfdoding van iemand, kun je je afvragen of de emotionele gevolgen voor de nábestaanden in karmisch opzicht negatief uitpakken voor de 'dader'. Dat hoeft naar mijn idee ook niet. Het is immers niet iets dat bewust* met die bedoeling aan die nabestaanden wordt aangedaan. Wel zijn vele mensen, die suïcidaal zijn, zich maar al te bewust van die emotionele gevolgen bij de nabestaanden, vooral voor kinderen; iets wat vaak heel zwaar weegt op het eigen geweten en heel vaak leidt tot uitstel van de daad tot het 'echt niet anders meer kan'. * Karma kan ook onbewust ontstaan, denk ik, maar bewuste handelingen wegen zwaarder, neem ik aan.

Hoe zelfmoordaanslagen binnen de Islam door extremistische Islamitische groeperingen gezien moeten worden is een deelvraag. Ik zie die daden als een oorlogsdaad en dan rijst de vraag of die oorlog gerechtvaardigd is en dus in karmisch opzicht positief zal uitpakken. Zij denken van wel, ook al komt het woord karma niet in de Islamitische vocabulaire voor, voorzover ik weet, maar dat zal iederéén wel van zijn eigen oorlog denken. Ik hoop voor hen dat ze goed gokken. Maar het is de vraag of je het als hemels moet zien om met 70 maagden – de veelgehoorde beloning – opgescheept te zitten in een situatie, waarin je geen lichaam meer hebt....

Je ziet, Jan Jaap, dat ik veel pragmatischer naar het probleem zelfdoding kijk dan jij in je startpost deed, want ik denk dat veel meer mensen daar wat aan hebben. Niet zozeer de vraag of je wel bestaat of niet is wat mij betreft aan de orde - hoogst interessant hoor, daar niet van - maar de vraag hoe inzicht te krijgen in je eigen functioneren en dus ook inzicht te krijgen in hoe je dus béter kan functioneren, wat uiteraard lang niet makkelijk is, is eigenlijk waar het om gaat. Vaak moeten mensen ahw weer opnieuw leren lopen, waar het levenskunst betreft.

Filosofie, waar ik zeer zeker in geïnteresseerd ben, zie ik toch vaak als de vraag of de vraag wel goed geformuleerd is en dan vervolgens de discussie over de vraag of de vraag wel goed geformuleerd is. En dan weer de discussie of die discussie dan wel of niet terzake is. Dat is hoogst interessant allemaal als brainjogging - net zoiets al schaken - maar het duurt wel erg lang, voordat er brood op de plank ligt.

Met vriendelijke groet en succes met je blog, Janus.



Beste Richard (4 Mei 2011),

Ik wil op deze uitspraak van jou reageren: "Zelfdoding is een bewijs voor een vrije wil. Als een vrije wil niet bestaat, waarom dan zelfdoding?"

Jij, Richard, bedoelt hier waarschijnlijk dat als er iets hogers is, dat onze wil bepaalt en wij niet vrij zijn in die zin, waarom dat hogere dan (kennelijk) wil, in een aantal gevallen, dat mensen zelfmoord plegen. Dat is iets waarvan we niet geneigd zijn het aan een of de hogere wil toe te kennen, vandaar dat het ónze wil wel moet zijn, die een dergelijk besluit neemt en dus is er dienovereenkomstig een vrije wil.

Ik ga hier op een wat meer pragmatische manier mee aan de haal. Met name dat laatste - "Als een vrije wil niet bestaat, waarom dan zelfdoding?" - is dan interessant.

Het gaat er voorafgaand aan zelfdoding vaak om dat iemand het gevoel heeft geen of onvoldoende vrije wil te hebben. Bijvoorbeeld - dat speelt meestal onbewust - doordat zijn of haar vrije wil aan hem of haar is ontnomen bij sexueel misbruik, wat bij slachtoffers daarvan, die dat in de jeugd hebben meegemaakt, heel sterk speelt. En als gevolg daarvan heeft men dan nog steeds het gevoel geen vrije wil te hebben.

Of die subjectieve beleving dan in filosofisch of spiritueel opzicht onjuist is, is voor de beleving van de persoon in kwestie totaal niet relevant. Op zijn hoogst 1 promille houdt zich daar dan nog mee bezig. Bovendien is de vraag of we überhaupt wel een vrije wil hebben, voor die mensen extra deprimerend. Is het antwoord 'Nee', dan kan dat catastrofaal uitpakken.

Of er sprake is van een vrije wil in absolute zin, is een vraag, die wel nooit beantwoord zal worden. Om dat antwoord te vinden zouden we vóór onze oorsprong moeten kunnen kijken (of er iets is dat onze wil al of niet voorafgaand aan onze manifestatie bepaalt) en dat is vrij lastig, want je kunt nou eenmaal niet kijken op een moment dat je nog niet bestaat. Ook buiten de wereld van je eigen manifestatie kijken is om diezelfde reden onmogelijk. Het enige dat we ooit te zien zullen krijgen zijn verschijnselen, verschillend in gadatie naar gelang afstand en meer niet. Maar dit laat ik verder terzijde.

Ook kun je je afvragen in hoeverre onze 'wil' niet bestaat uit reacties op innerlijke en uiterlijke omstandigheden, dus of er überhaupt iets is dat we echt zelfstándig willen? Maar ook dat laat ik verder terzijde. In meer praktisch opzicht hébben we een wil, laten we daarvan uitgaan, en zijn we zeker tot op zekere hoogte vrij om onze keuzes te maken. Bijvoorbeeld de keus of we wel of niet rekening met onze medemens willen houden of rücksichtslos onze eigen belangen willen nastreven, een keus, die nogal aan de orde van de dag is. Ook zou er geen sprake kunnen zijn van karma - waar wel degelijk sprake van is - ingeval er geen vrije wil zou bestaan. Hoe kun je anders verantwoordelijk zijn voor je eigen daden; 'karma' stelt je daar in zekere zin verantwoordelijk voor.

En wat naar mijn idee bij suïcidaliteit en ook bij anorexia het geval is, is dat iemand in een positie verkeert, waarbij hij of zij niet voldoende in staat is - vaak door verkrachting van die wil in de jeugd of door andere oorzaken - om zijn of haar wil te manifesteren. Of dat wérkelijke onmacht is of gevoelsmatige, is in zekere zin niet relevant. Bij iemand, die vastgebonden is, is dat overduidelijk, maar in hoeverre zijn wij niet allen in meer of mindere mate vastgebonden, aan conventies, door de belastingdienst, regels, schuldgevoelens enz enz.

Anorexia is vaak een poging om de macht over het eigen leven weer terug te krijgen (in een situatie, waarin anderen teveel invloed hebben op dat eigen leven, bijvoorbeeld in een beklemmende moeder-dochter relatie). De keus om wel of niet te eten is een keus, die men zelf in de hand heeft. Aldus herkrijgt de anorexia 'patient' weer een stukje macht over het eigen leven. Dat dit niet de beste weg is, mag duidelijk zijn en dus is de enig juiste therapie de 'patient' andere wegen te leren, waarmee die macht heroverd kan worden.

Het is in mijn ogen dan ook niet zo verwonderlijk dat het vaak hele lieve meisjes of vrouwen zijn, die aan anorexia lijden. Met lief zijn alléén bereik je vaak niet wat je wil in dit leven, daar is ook een zekere mate van agressie of op zijn minst duidelijke assertiviteit voor nodig. Het zijn die eigenschappen, die die meisjes en vrouwen zich eigen zullen moeten maken om te overleven. (Overigens is anorexia meestal niet een voorportaal van of vertraagde vorm van zelfmoord, ook al lijkt het erop, eerder het tegendeel: het herverkrijgen van macht over het eigen leven, dus in feite een manifestatie van de wil tot leven, wat niet uitsluit dat ook bij deze mensen zelfdoding kan voor komen, Coco de Meyere is daar een voorbeeld van.)

Bij zelfdoding zou iets dergelijks, een gevoel van onmacht ivm de eigen wil, een rol kunnen spelen, namelijk het niet weten hoe datgene wat men wil te bereiken. Ik denk dat veel mensen, die tot zelfdoding over gaan, dat uit onmacht doen, onmacht hoe je in dit leven te manifesteren. Diezelfde onmacht ligt ten grondslag aan depressiviteit, vandaar dat er zo'n overduidelijke link is tussen depressiviteit en zelfdoding.

Vriendelijke groet, Janus.